37 direkte Treffer gefunden für: eben


77 indirekte Treffer gefunden für: eben

Deutsch Türkisch
eben an jenem Tag evet o bahsedilen günde
eben dabei sein, etwas zu tun şu anda bir şey yapmak üzere olmak
eben deswegen sırf bu nedenle
eben deswegen sırf bu yüzden
eben erst az evvel
eben erst daha demin
eben jetzt şimdi hemen
eben kam er tam o sırada geldi
eben machen düzlemek
eben nicht şu an olmaz
eben noch şu an daha olabilir
eben vor unserer Tür biraz evvel kapımızın önünde
eben weil evet çünkü
eben werden düzlenmek
eben! tam üstüne bastınız!
die Ebenaazen {sub} {pl} [Pflanzen] abanozgiller
das Ebenbild {sub} {n} benzer
das Ebenbild {sub} {n} hık demiş burnundan düşmüş
das Ebenbild {sub} {n} model
das Ebenbild {sub} {n} nüsha
das Ebenbild {sub} {n} portre
das Ebenbild {sub} {n} resim
das Ebenbild {sub} {n} son derece benzeyen kimse
das Ebenbild {sub} {n} tam benzeri
das Ebenbild {sub} {n} tasvir
das Ebenbild {sub} {n} tıpkısı
das Ebenbild {sub} {n} örnek
die Ebenbilder {sub} {pl} benzerler
die Ebenbilder {sub} {pl} nüshalar
ebenbürtig {adj} aynı değerde
ebenbürtig {adj} aynı düzeyde
ebenbürtig {adj} aynı sosyal gruptan
ebenbürtig {adj} aynı sosyal sınıftan
ebenbürtig {adj} boy ölçüşebilecek durumda
ebenbürtig {adj} dengi
ebenbürtig {adj} eşdeğerde
ebenbürtig {adj} küffü
ebenbürtig sein {v} eşdeğerde olmak
die Ebenbürtige {sub} {f} eşdeğerli olan
der Ebenbürtiger {sub} {m} eşdeğerli olan
die Ebenbürtigkeit {sub} {f} aynı değerde olma
die Ebenbürtigkeit {sub} {f} denklik
die Ebenbürtigkeit {sub} {f} eşdeğerlilik
die Ebenbürtigkeit {sub} {f} eşitlik
die Ebenbürtigkeit {sub} {f} küfüv
ebenda {adv} aynı yerde
ebenda {adv} işte orada
ebenda {adv} tam orada
ebendaher {adv} işte oradan
ebendaher {adv} işte tam oradan
ebendaher [Konjunktion] işte bu nedenden
ab Lager übergeben antrepoda devretmek
ab Lager übergeben ardiyede devretmek
ab Lager übergeben depoda devretmek
das Abenteuerleben {sub} {n} macera yaşamı
abenteuerliches Leben {sub} {n} maceralı yaşantı
abenteuerliches Leben {sub} {n} tehlikeli yaşantı
Abfall von Geweben {sub} {m} dokuma çöpü
Abgang aus dem Erwerbsleben {sub} {m} hayatından ayrılma
abgeben {v} [abliefern] teslim etmek
abgeben {v} [abtreten] terketmek
abgeben {v} [Energie: gab ab, hat abgegeben] üretmek
abgeben {v} [freisetzen] serbest bırakmak
abgeben {v} [gab ab, hat abgegeben] bırakmak
abgeben {v} [gab ab, hat abgegeben] vermek
abgeben {v} [Leistung: gab ab, hat abgegeben] iletmek
abgeben {v} [Leistung: gab ab, hat abgegeben] yaymak
abgeben {v} [Preis: gab ab, hat abgegeben] fiyat vermek
abgeben {v} [Punkte: gab ab, hat abgegeben] puan vermek
abgeben {v} [Rechte: gab ab, hat abgegeben] haklarından vazgeçmek
abgeben {v} [Schuss: gab ab, hat abgegeben] atmak
abgeben {v} [Schüsse: gab ab, hat abgegeben] silah atmak
abgeben {v} [Signal: gab ab, hat abgegeben] sinyal vermek
abgeben {v} [Steuern: gab ab, hat abgegeben] vergi ödemek
abgeben {v} [Stimme: gab ab, hat abgegeben] oy vermek
abgeben {v} [Strahlung: gab ab, hat abgegeben] radyasyon yaymak
abgeben {v} [Urteil: gab ab, hat abgegeben] karar vermek
0.005s