begeben
{v}
[sich ~: gehen]
|
gitmek
|
|
bestrebt zu gehen
|
gitmek için çaba sarfediyor
|
|
bestrebt zu gehen
|
gitmeye çalışıyor
|
|
Besuche mich bevor du abreist!
|
Gitmeden beni ziyaret et!
|
|
betreten
{v}
[betrat, hat betreten]
|
gitmek
|
|
bitten gehen zu dürfen
|
gitmeye izin vermenizi rica ederim
|
|
bitten zu gehen
{v}
|
gitmesini rica etmek
|
|
Du brauchst nicht zu gehen
|
gitmeyebilirsin
|
|
Er ist im Zweifel, ob er gehen soll
|
gitmekte kararsız
|
|
er muss gehen
|
gitmek zorunda
|
|
es ist an der Zeit zu gehen
|
gitme zamanı geldi
|
|
es ist die Zeit zu gehen
|
gitme zamanı geldi
|
|
es steht Ihnen frei zu gehen
|
gitmekte serbestsiniz
|
|
es wagen zu gehen
|
gitme cüretini göstermek
|
|
etwas hingehen lassen
{v}
|
gitmesine engel olmamak
|
|
fortdürfen
{v}
|
gitmeğe izinli olmak
|
|
fortgehen
{v}
|
gitmek
|
|
fortmüssen
{v}
|
gitmek zorunda olmak
|
|
fortziehen
{v}
|
gitmek
|
|
Geh nicht!
|
gitme!
|
|
gehen
{v}
[ging, gegangen: allgemein]
|
gitmek
{v}
|
|
gehen müssen
{v}
|
gitmek zorunda olmak
|
|
die
Gehentfernung
{sub}
{f}
|
gitme mesafesi
|
|
hindürfen
{v}
|
gitmeğe izinli olmak
|
|
hingehen
{v}
|
gitmek
|
|
hinlassen
{v}
|
gitmesine izin vermek
|
|
hinmüssen
{v}
|
gitmek zorunda olmak
|
|
ich bin dafür zu gehen
|
gitme taraftarıyım
|
|
ich muss fort
|
gitmem lâzım
|
|
ich muss gehen
|
gitmem lâzım
|
|
ich muss los!
{ugs.}
|
gitmem lâzım
|
|
ich sollte gehen
|
gitmeliydim
|
|
ich war gerade dabei zu gehen
|
gitmek için yola koyulmuştum
|
|
im Fortgehen begriffen
|
gitmek üzere olan
|
|
Kurve kratzen
{sub}
{f}
{ugs.}
|
gitmek
|
|
leicht zu begehen
|
gitmesi kolay
|
|
losmüssen
{v}
|
gitmek zorunda olmak
|
|
meiden
{v}
[mied, hat gemieden]
|
gitmemek
|
|
mitgeben
{v}
[gab mit, hat mitgegeben]
|
gitmekte olan birine beraberin de götürmesi için bir şey vermek
|
|
muss fort
|
gitmek zorundayım
|
|
muss fort
|
gitmem gerek(iyor)
|
|
Muss los!
{ugs.}
|
gitmem lazım!
|
|
Musst du gehen?
|
gitmek zorunda mısın?
|
|
Musst du gehen?
|
gitmek mecburiyetinde misin?
|
|
münden
{v}
[mündete, hat gemündet]
|
gitmek
|
|
sesshaft
{adj}
{ugs.}
|
gitmek bilmeyen konuk
|
|
sich weigern zu gehen
{v}
|
gitmeyi reddetmek
|
|
unter der Bedingung, dass er ging
|
gitmesi şartıyla
|
|
verlaufen
{v}
[Straße]
|
gitmek
|
|
weggehen
{v}
[ging weg, ist weggegangen]
|
gitmek
|
|
weggemusst
|
gitmesi şart idi
|
|
abdüsen
{v}
{ugs.}
[sich rasch entfernen]
|
hızla çekip gitme
|
|
das
Abfließen
{sub}
{n}
|
akıp gitme
|
|
das
Abgeflogensein
{sub}
{n}
|
uçup gitme
|
|
das
Abhandenkommen
{sub}
{n}
|
kaybolup gitme
|
|
abrichten von Tieren
{v}
|
hayvanları eğitme
|
|
Abrollbewegung beim Gehen
{sub}
{f}
|
bükülerek gitme
|
|
die
Abweichung
{sub}
{f}
[Schifffahrt, Luftfahrt]
|
yanlış yola gitme
|
|
die
Anmutung
{sub}
{f}
[gefühlsmäßiges, unbestimmtes Eindruckserlebnis]
|
garibine gitme
|
|
die
Auftragskürzung
{sub}
{f}
|
projede kısaltmaya gitme
|
|
Ausflug ins Kino
{v}
|
sinemaya gitme
|
|
der
Ausfluss
{sub}
{m}
|
akıp gitme
|
|
das
Bahngehen
{sub}
{n}
|
teren yolunda gitme
|
|
der
Begleitdienst
{sub}
{m}
[Soziologisch]
|
beraberinde gitme
|
|
die
Begleitung
{sub}
{f}
[nicht standardsprachlich: begleitete Tour]
|
birlikte gitme
|
|
die
Belehrung
{sub}
{f}
|
eğitme
|
|
die
Besegelung
{sub}
{f}
|
yelkenli ile gitme
|
|
die
Bezähmung
{sub}
{f}
|
eğitme
|
|
der
Bordellbesuch
{sub}
{m}
|
geneleve gitme
|
|
die
Bändigung
{sub}
{f}
|
hayvan eğitme
|
|
der
Dienstgang
{sub}
{m}
|
işe gitme
|
|
die
Domestikation
{sub}
{f}
|
eğitme
|
|
die
Dressur
{sub}
{f}
|
hayvan eğitme
|
|
das
Durchströmen
{sub}
{n}
|
akarak gitme
|
|
Eintritt in die Armee
{sub}
{m}
|
askere gitme
|
|
die
Entblutung
{sub}
{f}
|
kanı gitme
|
|
das
entrollen
{sub}
{n}
|
yuvarlanarak gitme
|
|