das
Abhören
{sub}
{n}
|
izinsiz dinleme
|
|
abhören
{v}
[hörte ab, hat abgehört]
|
izinsiz dinlemek
|
|
das
Abhörgerät
{sub}
{n}
|
izinsiz dinleme cihazı
|
|
das
Abtauchen
{sub}
{n}
{ugs.}
|
izini kaybettirme
|
|
abtauchen
{v}
{ugs.}
[tauchte ab, hat abgetaucht]
|
izini kaybettirmek
|
|
Abweichung, zulässige-
{sub}
{f}
|
izinli tolerans
|
|
abweisen
{v}
[weiste ab, hat abgewiesen]
|
izin vermemek
|
|
abwesend ohne Erlaubnis
|
izinsiz katılmama
|
|
anhetzen
{v}
[hetzte an, hat angehetzt]
|
izini sürmek
|
|
annehmen
{v}
[nahm an, hat angenommen]
|
izini sürmek
|
|
Antrag auf eine Erlaubnis
{sub}
{m}
|
izin dilekçesi
|
|
Antragsteller für eine Erlaubnis
{sub}
{m}
|
izin dilekçesi veren kişi
|
|
Antragsteller für eine Erlaubnis
{sub}
{m}
|
izin dilekçesi sahibi kişi
|
|
Antragsteller für eine Erlaubnis
{sub}
{m}
|
izin dilekçesi izin talep eden kişi
|
|
approbieren
{v}
|
izin vermek
|
|
Arbeit ohne Erlaubnis
{sub}
{f}
|
izinsiz iş
|
|
Arbeit ohne Erlaubnis
{sub}
{f}
|
izinsiz çalışma
|
|
der
Arrestant
{sub}
{m}
|
izinsiz
|
|
auf der Spur sein
{v}
|
izinde olmak
|
|
auf unerlaubte Weise
|
izinsiz olarak
|
|
auf Urlaub
|
izinde
|
|
auf Urlaub sein
|
izinde olmak
|
|
aus dem Gesicht verlieren
|
izini kaybetmek
|
|
Ausgang haben
{v}
|
izinli olmak
|
|
Beschränkungen für die Zulässigkeit
{sub}
{pl}
|
izin verme sınırlamaları
|
|
beurlauben
{v}
[beurlaubte, hat beurlaubt]
|
izin vermek
|
|
beurlauben
{v}
[beurlaubte, hat beurlaubt]
|
izinli saymak
|
|
beurlaubend
{adj}
|
izin veren
|
|
beurlaubt
{adj}
|
izinli
|
|
beurlaubt
{adv}
|
izinli
|
|
die
Beurlaubte
{sub}
{f}
|
izinli
|
|
der
Beurlaubter
{sub}
{m}
|
izinli
|
|
die
Beurlaubung
{sub}
{f}
|
izin isteme
|
|
die
Beurlaubung
{sub}
{f}
|
izin verme
|
|
bewilligen
{v}
[bewilligte, hat bewilligt]
|
izin vermek
|
|
die
Bewilligung
{sub}
{f}
|
izin verme
|
|
der
Bewilligungsbescheid
{sub}
{m}
|
izin verme hükmü
|
|
billigen
{v}
[genehmigen]
|
izin vermek
|
|
das
Crack
{sub}
{n}
|
izinsiz dağıtılan bilgisayar programı kopyası
|
|
darf ohne Erlaubnis nicht weitergegeben werden
|
izinsiz başkasına verilemez
|
|
dienstfrei
{adj}
|
izinli
|
|
dienstfrei sein
{v}
|
izinli olmak
|
|
dienstfreier Tag
{sub}
{m}
|
izin günü
|
|
dienstfreies Jahr
{sub}
{n}
|
izin yılı
|
|
dispensiere
[ich~]
|
izin veriyorum
|
|
dispensieren
{v}
[ich dispensierte, ich habe dispensiert]
|
izin vermek
|
|
dispensierend
{adj}
|
izin veren
|
|
dispensierte
[ich~]
|
izin vermişti
|
|
du darfst
|
izinlisin
|
|
dulden
{v}
[ich duldete, ich habe geduldet]
|
izin vermek
|
|
die
Duldung
{sub}
{f}
[Juristisch]
|
izin verme
|
|
abgerechneter Urlaub
{sub}
{m}
|
denkelştirilmiş izin
|
|
abrupt
{adj}
|
ansızın
|
|
Abschluss in Medizin
{sub}
{m}
|
tıp bölümünü bitirme
|
|
die
Aeromedizin
{sub}
{f}
|
havacılık tıp bilimi
|
|
das
Agarizin
{sub}
{n}
|
eskiden ter azaltıcı olrak kullanılan bir ilaç
|
|
akademischer Urlaub
{sub}
{m}
|
akademik izin
|
|
aktuelles Directory
{sub}
{n}
|
aktüel dizin
|
|
die
Alleinkonzession
{sub}
{f}
|
yalnız özel izin
|
|
die
Allgemeinmedizin
{sub}
{f}
[Med.]
|
pratisyen hekimlik
|
|
die
Allgemeinmedizin
{sub}
{f}
|
genel tıp
|
|
alternative Medizin
{sub}
{f}
|
alternatif tıp
|
|
die
Alternativmedizin
{sub}
{f}
[Med.]
|
alternatif tıp
|
|
die
Alternativmedizin
{sub}
{f}
|
alternatif tıp
|
|
am abruptesten
{adj}
|
en ansızın
|
|
am laufenden Band
|
durmaksızın
|
|
angesammelter Urlaub
{sub}
{m}
|
biriken izin
|
|
anthroposophische Medizin
{sub}
{f}
|
antropozofik tıp
|
|
die
Apparatemedizin
{sub}
{f}
[Med.]
|
aygıtlı hekimlik
|
|
die
Apparatemedizin
{sub}
{f}
|
çeşitli cihazlarla tedavi
|
|
Arabische Medizin
{sub}
{f}
[weiblich]
|
Arap tıpı
|
|
die
Arbeitsmedizin
{sub}
{f}
[Med.]
|
iş ve işçi hekimliği
|
|
die
Arbeitsmedizin
{sub}
{f}
|
iş tıbbı
|
|
Arzt für Allgemeinmedizin
{sub}
{m}
|
genel tıp doktoru
|
|
Arzt für Gemeinmedizin
[Med.]
|
pratisyen doktor
|
|
Arzt für Gemeinmedizin
[Med.]
|
pratisyen hekim
|
|
die
Atommedizin
{sub}
{f}
{ugs.}
|
nükleer aletli tıp
|
|