|
Ablehnung von Zeugen
{sub}
{f}
|
şahitlerin reddi
|
|
|
als Zeuge
{sub}
{m}
|
şahit olarak
|
|
|
als Zeuge auftreten
{v}
|
şahit olarak çıkmak
|
|
|
als Zeuge aussagen
{v}
|
şahit olarak ifade vermek
|
|
|
als Zeuge unterschreiben
{v}
|
şahit olarak imzalamak
|
|
|
als Zeuge vor Gericht erscheinen
{v}
[rechtswissenschaftlich]
|
şahit olarak mahkemede hazır bulunmak
|
|
|
als Zeuge vor Gericht erscheinen
{v}
|
şahit olarak mahkemede hazır bulunmak
|
|
|
Aufruf der Zeugen
{sub}
{m}
|
şahitleri çağırma
|
|
|
Aufstellung des Zeugen
{sub}
{f}
|
şahit gösterme
|
|
|
Beeinflussung von Zeugen
{sub}
{f}
|
şahitlerin etkilenmesi
|
|
|
benennen
{v}
[Zeuge: benannte, er, sie, es hat benannt]
|
şahit göstermek
|
|
|
Bestechung von Geschworenen
{sub}
{f}
|
şahitlere rüşvet vermek
|
|
|
bezeugen
{v}
[Juristisch]
|
şahitlik etmek
|
|
|
die
Bezeugung
{sub}
{f}
[Zeugenaussage]
|
şahitlik
|
|
|
einen Zeugen beibringen
{v}
|
şahit göstermek
|
|
|
Einvernahme von Zeuginnen und Zeugen
{sub}
{f}
|
şahitleri sorgulama
|
|
|
Entschädigung der Zeugen
|
şahitlere tazminat ödeme
|
|
|
Erscheinen von Zeugen
{sub}
{n}
|
şahitlerin gelmesi
|
|
|
in den Zeugenstand berufen
|
şahit olarak çağrılmış
|
|
|
in den Zeugenstand treten
{v}
|
şahit olarak gitmek
|
|
|
miterleben
{v}
[erlebte mit, hat miterlebt]
|
şahit olmak
|
|
|
nach Anhörung der Zeugenaussagen
|
şahitleri dinledikten sonra
|
|
|
Nur die Sonne war Zeuge
|
şahit sadece güneş idi
|
|
|
Vernehmung von Zeugen
{sub}
{f}
|
şahitleri sorgulama
|
|
|
Verpflichtung zur Zeugenaussage
{sub}
{f}
|
şahitlik sorumluluğu
|
|
|
Verpflichtung zur Zeugenaussage
{sub}
{f}
|
şahitlik yükümlülüğü
|
|
|
von Zeugen bestätigt
|
şahitlerce tasdik edilmis
|
|
|
die
Zeugen
{sub}
{pl}
|
şahitler
|
|
|
zeugen
{v}
[zeugte , hat gezeugt]
|
şahit olmak
|
|
|
zeugen
{v}
[zeugte , hat gezeugt]
|
şahitlik etmek
|
|
|
Zeugen aufrufen
{v}
|
şahitleri çağırmak
|
|
|
Zeugen beeinflussen
{v}
|
şahitleri etkilemek
|
|
|
Zeugen benennen
{v}
|
şahitleri okumak
|
|
|
Zeugen bestechen
{v}
|
şahitlere rüşvet vermek
|
|
|
Zeugen vernehmen
{v}
|
şahitlerin ifadelerini almak
|
|
|
Zeugen vorladen
{v}
|
şahitleri davet etmek
|
|
|
die
Zeugenabgaben
{sub}
{pl}
|
şahit ifadeleri
|
|
|
die
Zeugenablehnung
{sub}
{f}
|
şahit reddetme
|
|
|
der
Zeugenaufruf
{sub}
{m}
|
şahit çağırma
|
|
|
die
Zeugenaussage
{sub}
{f}
|
şahit beyanı
|
|
|
die
Zeugenaussage
{sub}
{f}
|
şahit ifadesi
|
|
|
die
Zeugenaussage
{sub}
{f}
|
şahitlik
|
|
|
die
Zeugenbank
{sub}
{f}
[Rechtswissenschaft]
|
şahit yeri
|
|
|
die
Zeugenbeeinflussung
{sub}
{f}
|
şahit etkileme
|
|
|
die
Zeugenbefragung
{sub}
{f}
|
şahit sorgulama
|
|
|
der
Zeugenbrief
{sub}
{m}
|
şahit mektubu
|
|
|
die
Zeugenbänke
{sub}
{pl}
|
şahit oturakları
|
|
|
zeugend
{adj}
|
şahitlik yapan
|
|
|
der
Zeugeneid
{sub}
{m}
|
şahit yemini
|
|
|
die
Zeugengebühr
{sub}
{f}
|
şahit harcı
|
|
|
die
Zeugenladung
{sub}
{f}
|
şahit daveti
|
|
|
abgelehnter Zeuge
{sub}
{m}
|
reddedilen şahit
|
|
|
ablehnbarer Zeuge
{sub}
{m}
|
reddedilebilir şahit
|
|
|
als Zeuge für das Ereignis
|
bu olay için şahit
|
|
|
ausbleibender Zeuge
{sub}
{m}
|
gelmeyen şahit
|
|
|
ausschlaggebender Zeuge
{sub}
{m}
|
çok önemli şahit
|
|
|
befangener Zeuge
{sub}
{m}
|
taraflı şahit
|
|
|
befangener Zeuge
{sub}
{m}
|
yalancı şahit
|
|
|
der
Beizeuge
{sub}
{m}
|
resmi makamlar önünde yapılan sözleşmedeki şahit
|
|
|
der
Belastungszeuge
{sub}
{m}
[Jura/Recht]
|
davalıyı suçlayan şahit
|
|
|
der
Beobachter
{sub}
{m}
|
müşahit
|
|
|
der
Bestätigungszeuge
{sub}
{m}
|
tasdikleyen şahit
|
|
|
direkter Zeuge
{sub}
{m}
|
direkt şahit
|
|
|
ein falscher Zeuge
[rechtswissenschaftlich]
|
yalancı bir şahit
|
|
|
der
Entlastungszeuge
{sub}
{m}
|
sanığı aklayan şahit
|
|
|
der
Entlastungszeuger
{sub}
{m}
|
aklayıcı şahit
|
|
|
falscher Zeuge
|
yalancı şahit
|
|
|
der
Gegenzeuge
{sub}
{m}
|
karşı şahit
|
|
|
die
Gegenzeugin
{sub}
{f}
[weiblich]
|
karşı şahit
|
|
|
der
Hauptbelastungszeuge
{sub}
{m}
|
davalıyı suçlayan asıl şahit
|
|
|
der
Hauptentlastungszeuge
{sub}
{m}
|
esas temize çıkarıcı sahit
|
|
|
der
Hauptzeuge
{sub}
{m}
|
asli şahit
|
|
|
der
Hauptzeuge
{sub}
{m}
|
esas şahit
|
|
|
die
Hauptzeugin
{sub}
{f}
[weiblich]
|
esas şahit
|
|
|
der
Kronzeuge
{sub}
{m}
[Hauptzeuge]
|
baş şahit
|
|
|
die
Kronzeugin
{sub}
{f}
[geständige Mittäterin]
|
olaya katilan başşahit
|
|
|
die
Kronzeugin
{sub}
{f}
[weiblich]
|
baş şahit
|
|
Türkisch