|
die
Allantiasis
{sub}
{f}
|
sucuk, salam, sisis gibi gıdalar yoluyla oluşan zehirlenme
|
|
|
allantoid
|
sucuk şeklinde
|
|
|
als Helfershelfer dienen
|
suçluya yardımcı olarak görev yapmak
|
|
|
als Täter verdächtig sein
|
suçlu olarak süpheli olmak
|
|
|
als unschuldig befunden
|
suçsuz olduğu saptandı
|
|
|
am Pranger
|
suçlu teşhir direğinde
|
|
|
am Pranger stehen
|
suçlu teşhir direğinde olmak
|
|
|
anflicken
{v}
[Umhgangssprachlich]
|
suçunu başkasına atmak
|
|
|
angeklagt wegen Beihilfe
[er, sie, es ist~]
|
suç işlemeye yardımdan davalı
|
|
|
die
Angeklagte
{sub}
{f}
|
suçlandırılan
|
|
|
die
Angeklagte
{sub}
{f}
|
suçlanmış
|
|
|
die
Angeklagte
{sub}
{f}
|
suçlu sanılan
|
|
|
der
Angeklagter
{sub}
{m}
|
suçlandırılan
|
|
|
der
Angeklagter
{sub}
{m}
|
suçlanmış
|
|
|
der
Angeklagter
{sub}
{m}
|
suçlu sanılan
|
|
|
angeschuldigt
|
suçlanan
|
|
|
die
Angeschuldigte
{sub}
{f}
|
suçlanan
|
|
|
die
Angeschuldigte
{sub}
{f}
|
suçlandırılan
|
|
|
der
Angeschuldigter
{sub}
{m}
|
suçlandırılan
|
|
|
anhängen
{v}
[hängte an, hat angehängt]
|
suç yöneltmek
|
|
|
die
Anklage
{sub}
{f}
[Juristisch]
|
suç isnadı
|
|
|
die
Anklage
{sub}
{f}
|
suç isnat etme
|
|
|
die
Anklage
{sub}
{f}
|
suçlama
|
|
|
anklagen
{v}
[klagte an, hat angeklagt]
|
suçlamak
|
|
|
anklagen
{v}
[klagte an, hat angeklagt]
|
suçlandırmak
|
|
|
die
Ankreidung
{sub}
{f}
|
suç yükleme
|
|
|
das
Anschuldigen
{sub}
{n}
|
suçlama
|
|
|
anschuldigen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
anschuldigend
{adj}
|
suçlayarak
|
|
|
anschuldigend
{adj}
|
suçlayan
|
|
|
anschuldigend
{adj}
|
suçlayıcı
|
|
|
der
Anschuldiger
{sub}
{m}
|
suçlayıcı
|
|
|
die
Anschuldigung
{sub}
{f}
|
suçlama
|
|
|
die
Anschuldigungen
{sub}
{pl}
|
suçlamalar
|
|
|
Anschuldigungs-
|
suçlama-
|
|
|
anstellen
{v}
[stellte an, hat angestellt]
|
suç işlemek
|
|
|
Anwalt des Beklagten
{sub}
{m}
|
suçlunun avukatı
|
|
|
die
Attrition
{sub}
{f}
[Justiz]
|
suç işlenmesi sonrası ceza alma korkusuyla duyulan pişmanlık
|
|
|
Auf die Ergreifung des Täters stehen 10 000 Euro Belohnung
|
suçlunun yakalanması için on bin Avro bahşiş kondu
|
|
|
auf frischer Tat
[rechtswissenschaftlich]
|
suçüstü
|
|
|
auf frischer Tat ertappen
{v}
|
suçüstü yakalamak
|
|
|
auf frischer Tat ertappt
|
suçüstü yakalandı
|
|
|
auf frischer Tat ertappt werden
{v}
|
suçüstü yakalanmak
|
|
|
aufbuckeln
{v}
[buckelte auf, hat aufegbuckelt]
|
suç atmak
|
|
|
aufbürden
{v}
|
suç yamamak
|
|
|
aufbürden
{v}
|
suç yükleme
|
|
|
Aufbürdung
{v}
|
suç yamama
|
|
|
die
Aufbürdungen
{sub}
{pl}
|
suç yüklemeler
|
|
|
aufmutzen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
aus einer Schuld entlassen
{v}
|
suçunu affetmek
|
|
|
ausgefressen haben
{v}
|
suç işlemiş olmak
|
|
|
abscheuliches Verbrechen
{sub}
{n}
|
fena suç
|
|
|
absichtliches Vergehen
{v}
|
kasıtlı suç
|
|
|
das
Affektdelikt
{sub}
{n}
[Psychologisch]
|
duygusal suç
|
|
|
das
Affektdelikt
{sub}
{n}
[Psychologisch]
|
fevri hareket sonucu işlenen suç
|
|
|
der
Alkoholdelikt
{sub}
{m}
|
alkolün etkisiyle işlenilen suç
|
|
|
das
Alkoholdelikt
{sub}
{n}
|
alkol etkisi altında işlenen suç
|
|
|
das
Amtsdelikt
{sub}
{n}
|
resmi suç
|
|
|
das
Antragsdelikt
{sub}
{n}
|
takibi şikâyete bağlı suç
|
|
|
das
Auslandsdelikt
{sub}
{n}
|
yabancı memlekette işlenen suç
|
|
|
das
Bagatelldelikt
{sub}
{n}
|
kolay suç
|
|
|
das
Bagatelldelikt
{sub}
{n}
|
önemsiz suç
|
|
|
das
Begehungsdelikt
{sub}
{n}
|
fiili suç
|
|
|
das
Begehungsdelikt
{sub}
{n}
|
icrai suç
|
|
|
die
Begleittat
{sub}
{f}
|
müterafık suç
|
|
|
die
Briefschuld
{sub}
{f}
|
belgelerle ispatlanmış suç
|
|
|
das
Dauerdelikt
{sub}
{n}
|
mütemadi suç
|
|
|
das
Dauerdelikt
{sub}
{n}
|
sürekli suç
|
|
|
das
Dauerverbrechen
{sub}
{n}
|
mütemadi suç
|
|
|
das
Disziplinarvergehen
{sub}
{n}
[rechtswissenschaftlich]
|
disiplin cezasını gerektirici suç
|
|
|
das
Erfolgsdelikt
{sub}
{n}
|
neticeli suç
|
|
|
Erfolgsqualifiziertes Delikt
{sub}
{n}
|
müterakki suç
|
|
|
Erfolgsqualifiziertes Delikt
{sub}
{n}
|
netice yönünden ağırlaşmış suç
|
|
|
die
Eventualschuld
{sub}
{f}
|
olası suç
|
|
|
das
Fahrlässigkeitsdelikt
{sub}
{n}
|
taksirli suç
|
|
|
die
Faktion
{sub}
{f}
|
büyük suç
|
|
|
feste Schuld
{sub}
{f}
|
kesin suç
|
|
Türkisch