|
anklagen
{v}
[klagte an, hat angeklagt]
|
suçlamak
|
|
|
anschuldigen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
die
Anschuldigungen
{sub}
{pl}
|
suçlamalar
|
|
|
Anschuldigungs-
|
suçlama-
|
|
|
aufmutzen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
auszanken
{v}
|
suçlamak
|
|
|
belasten
{v}
[belastete, hat belastet]
|
suçlamak
|
|
|
beschuldigen
{v}
[beschuldigte, habe beschuldigt]
|
suçlamak
|
|
|
die
Beschuldigungen
{sub}
{pl}
|
suçlamalar
|
|
|
der Anschuldigung entgegentreten
|
suçlamaya karşı çıkmak
|
|
|
die Schuld zuschreiben
|
suçlamak
|
|
|
eine Beschuldigung widerlegen
{v}
|
suçlamayı çürütmek
|
|
|
eine Beschuldigung widerlegen
{v}
|
suçlamanın yanlışlığını ispat etmek
|
|
|
eine Beschuldigung zurückziehen
{v}
|
suçlamayı geri almak
|
|
|
einen Vorwurf machen
|
suçlama yapmak
|
|
|
eines Verbrechens beschuldigen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
einprasseln
{v}
[in bedrängend rascher Folge an, gegen jemanden gerichtet werden]
|
suçlamalarla üzerine çullaşmak
|
|
|
eingeprasselt
{v}
[Vorwürfe sind auf ihn eingeprasselt]
|
suçlamalarla üzerine çullaştı
|
|
|
es hagelte Vorwürfe
|
suçlamaların ardı arkası kesilmemişti
|
|
|
inkriminieren
{v}
|
suçlamak
|
|
|
die
Inkriminierungen
{sub}
{pl}
|
suçlamalar
|
|
|
jemandem etwas vorwerfen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
tatverdächtigen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
verdächtigen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
zeihen
{v}
|
suçlamak
|
|
|
äußerst ernste Beschuldigung
{sub}
{f}
|
oldukça ciddi suçlama
|
|
|
falsche Verdächtigung
{sub}
{f}
|
haksız suçlama
|
|
|
die
Gegenanschuldigung
{sub}
{f}
|
karşı suçlama
|
|
|
die
Gegenbeschuldigung
{sub}
{f}
|
karşı suçlama
|
|
|
gegenseitige Beschuldigung
{sub}
{f}
|
karşılıklı suçlama
|
|
|
gemeine Beschuldigung
{sub}
{f}
|
alçak suçlama
|
|
|
grundlose Beschuldigung
{sub}
{f}
|
nedensiz suçlama
|
|
|
letzte Anschuldigung
{sub}
{f}
|
son suçlama
|
|
|
politische Verdächtigung
{sub}
{f}
|
politik suçlama
|
|
|
das
Scherbengericht
{sub}
{n}
[übermäßig streng, hart mit jemandem ins Gericht gehen]
|
birini sert eleştirme, ağır suçlama
|
|
|
schriftliche Beschuldigung
{sub}
{f}
|
yazılı suçlama
|
|
|
die
Selbstanklage
{sub}
{f}
|
kendini suçlama
|
|
|
die
Selbstbeschuldigung
{sub}
{f}
|
kendi kendini suçlama
|
|
|
der
Selbstvorwurf
{sub}
{m}
|
kendini suçlama
|
|
|
die
Unterstellung
{sub}
{f}
[Beschuldigung]
|
haksız suçlama
|
|
|
vage Unterstellung
{sub}
{f}
|
belirsiz haksız suçlama
|
|
|
völlig absurde Anschuldigung
{sub}
{f}
|
tamamen saçma suçlama
|
|
Türkisch