|
ehelich zusammenleben
|
bir yastığa baş koymak
|
|
|
eheliche Bindung
{sub}
{f}
|
ailevi bağlılık
|
|
|
eheliche Fruchtbarkeitsrate
{sub}
{f}
|
ailede üreme oranı
|
|
|
eheliche Fruchtbarkeitsziffer
{sub}
{m}
|
ailede üreme sayısı
|
|
|
eheliche Geburt
{sub}
{f}
|
ailede doğum
|
|
|
eheliche Gemeinschaft
[rechtswissenschaftlich]
|
karı-koca birliği
|
|
|
eheliche Gemeinschaft
{sub}
{f}
|
evlilik birliliği
|
|
|
eheliche Gewalt
{sub}
{f}
|
ailede şiddet
|
|
|
eheliche Gründe
{sub}
{f}
|
ailevi sebepler
|
|
|
eheliche Güterrecht
[rechtswissenschaftlich]
|
karı kocaya ait malların münasebetini düzenleyen kanun
|
|
|
eheliche Lebensgemeinschaft
{sub}
{f}
|
evlenmeden beraber yaşama
|
|
|
eheliche Pflicht
|
evliliğin gerektirdiği sorumluluklar
|
|
|
eheliche Pflicht
{sub}
{f}
|
evlilik görevi
|
|
|
eheliche Pflichten
|
kocalık görevleri
|
|
|
eheliche Pflichten
{sub}
{pl}
|
evlilik görevleri
|
|
|
eheliche Pflichten
{sub}
{pl}
|
karılık görevleri
|
|
|
eheliche Rechte
|
evlilik hakları
|
|
|
eheliche Schwester
{sub}
{f}
|
öz kızkardeş
|
|
|
eheliche Trennung
{sub}
{f}
|
aile boşanması
|
|
|
eheliche Treue
{sub}
{f}
|
eşlerin birbirine olan iffet borcu
|
|
|
eheliche Treue
{sub}
{f}
|
sadakat yükümlülüğü
|
|
|
eheliche Verbindung
{sub}
{f}
|
evlilik birliği
|
|
|
eheliche Wohnung
{sub}
{f}
[juristisch]
|
eşlerin konutu
|
|
|
eheliche Wohnung
{sub}
{f}
|
aile konutu
|
|
|
eheliche Wohnung verlassen
{sub}
{f}
|
aile konutunu terketmek
|
|
|
eheliche Zärtlichkeiten
{sub}
{pl}
|
ailede sevecenlik
|
|
|
eheliche Übereinstimmung
{sub}
{f}
|
ailede uyumluluk
|
|
|
ehelichen
{v}
|
evlenmek
|
|
|
ehelichen
{v}
|
eş edinmek
|
|
|
ehelichen
{v}
|
kadınla evlenmek
|
|
|
ehelichen
{v}
|
kocaya varmak
|
|
|
ehelichen
{v}
|
nikâhlamak
|
|
|
ehelichen
{v}
|
nikâhı altına almak
|
|
|
ehelichend
{adj}
|
nikâhlanan
|
|
|
ehelicher Bund
{sub}
{m}
|
aile birliği
|
|
|
ehelicher Güterstand
{sub}
{m}
[rechtswissenschaftlich]
|
karı kocaya ait malların idaresi usulü
|
|
|
ehelicher Verkehr
{sub}
{m}
|
eşlerin cinsel ilişkisi
|
|
|
die
Ehelicherklärung
{sub}
{f}
|
nesebin tashihi kararı
|
|
|
eheliches Glück
{sub}
{n}
|
aile mululuğu
|
|
|
eheliches Güterrecht
{sub}
{n}
|
evlilik mülkiyet hukuku
|
|
|
eheliches Kind
|
evlilikte doğma çocuk
|
|
|
eheliches Kind
|
meşru çocuk
|
|
|
eheliches Kind
{sub}
{n}
|
evli çiftten olma çocuk
|
|
|
eheliches Kind
{sub}
{n}
|
meşru çocuk
|
|
|
eheliches Kind
{sub}
{n}
|
nesebi sahih
|
|
|
eheliches Kind
{sub}
{n}
|
soybağı bulunan
|
|
|
eheliches Kind
{sub}
{n}
|
soydanlığı düzgün çocuk
|
|
|
eheliches Leben
{sub}
{n}
|
evlilik yaşamı
|
|
|
die
Ehelichkeit
{sub}
{f}
[Juristisch]
|
meşru evlilik
|
|
|
die
Ehelichkeit
{sub}
{f}
[rechtswissenschaftlich]
|
meşru
|
|
|
die
Ehelichkeit
{sub}
{f}
[rechtswissenschaftlich]
|
yasal evlilikten doğma
|
|
|
außerehelich
{adj}
|
evlilik dışı
|
|
|
außerehelich
{adj}
[Nichtehelich]
|
evlilik dışı
|
|
|
erstehelich
{adv}
|
ilk evliliğe ait
|
|
|
erstehelich
{adv}
|
ilk evliliğe ilişkin
|
|
|
nicht ehelich
{adj}
|
evlilikdışı
|
|
|
nichtehelich
{adj}
[Mutter, Vater]
|
gayri meşru
|
|
|
unehelich
{adj}
[Kind]
|
evlilik dışı
|
|
|
unehelich
{adj}
|
evlilik dışı
|
|
|
unehelich
{adj}
|
evlilikdışı
|
|
|
unehelich
{adj}
|
gayri meşru
|
|
|
unehelich
{adj}
|
gayrimeşru
|
|
|
vorehelich
{adj}
|
evlenmeden önce olan
|
|
|
vorehelich
{adj}
|
evlilik öncesi
|
|
|
vorehelich
{adj}
|
evlilikten önceki
|
|
Türkisch