|
die
Authentifikation
{sub}
{f}
|
hukuken geçerlilik
|
|
|
der
Authentifikator
{sub}
{m}
|
hukuken geçerli kılıcı
|
|
|
authentifizieren
{v}
|
hukuken geçerli yapmak
|
|
|
authentifiziert
|
hukuken geçerli
|
|
|
die
Authentifizierung
{sub}
{f}
|
hukuken geçerli yapma
|
|
|
die
Authentikation
{sub}
{f}
|
hukuken geçerli kılma
|
|
|
formalrechtlich
[rechtswissenschaftlich]
|
hukuken şekle bağlı
|
|
|
gerechtfertigt
{adj}
[rechtswissenschaftlich]
|
hukuken haklı
|
|
|
der
Pflichtteil
{sub}
{m}
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken mirasçıya verilmesi mecbur olan hisse
|
|
|
rechtgültig
{adj}
|
hukuken geçerli
|
|
|
die
Rechtgültigkeit
{sub}
{f}
[juristisch]
|
hukuken geçerlilik
|
|
|
rechtlich anerkannt
|
hukuken tanınmış
|
|
|
rechtlich entbehrlich
|
hukuken lüzumsuz
|
|
|
rechtlich entbehrlich
|
hukuken gereksiz
|
|
|
rechtlich unabhängig
{adj}
|
hukuken bağımsız
|
|
|
rechtlich unbegrenzt zurückwirken
{v}
|
hukuken geriye dönük sınırsız geçerli olmak
|
|
|
rechtlich zulässig
|
hukuken müsaadeli
|
|
|
rechtliche Benachteiligung
{sub}
{f}
|
hukuken haksızlık etme
|
|
|
rechtliche Betreuung
{sub}
{f}
|
hukuken temsil ve ilgi
|
|
|
rechtliche Klärung
{sub}
{f}
|
hukuken açığa kavuşturma
|
|
|
der
Rechtsbindungswille
{sub}
{m}
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken bağlayıcı istek
|
|
|
rechtserheblicher Beweis
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken önemli delil
|
|
|
rechtsgültig
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken geçerli
|
|
|
rechtsgültig ausfertigen
{v}
[unterzeichnen, z.B. Urkunden]
|
hukuken geçerliliğini onaylamak
|
|
|
rechtsgültig ausgefertigter Vertrag
{v}
|
hukuken geçerli düzenlenen anlaşma
|
|
|
rechtsgültig erklären
{v}
|
hukuken geçerli olduğunu açıklamak
|
|
|
rechtsgültig machen
{v}
|
hukuken geçerli yapmak
|
|
|
rechtsgültig sein
{v}
|
hukuken geçerli olmak
|
|
|
rechtsgültige Entscheidung
{sub}
{f}
|
hukuken geçerli karar
|
|
|
rechtsgültige Errichtung eines Testaments
{sub}
{f}
|
hukuken geçerli vasiyetname düzenlemek
|
|
|
rechtsgültige Forderung
{sub}
{f}
|
hukuken geçerli talep
|
|
|
rechtsgültiger Beweis
{sub}
{m}
|
hukuken geçerli ispat
|
|
|
rechtskräftiges Scheidungsurteil
{sub}
{n}
|
hukuken kesin boşanma kararı
|
|
|
rechtskräftig sein
{v}
|
hukuken kesin olmak
|
|
|
rechtskräftig und vollstreckbar
|
hukuken kesin ve cazai uygulama mümkün
|
|
|
rechtskräftig verurteilt
|
hukuken cezalandırılmış
|
|
|
rechtskräftig werden
{v}
|
hukuken kesinlik kazanmak
|
|
|
rechtskräftig zurückgewiesen
|
hukuken kesin reddedildi
|
|
|
rechtskräftige Entscheidung
{sub}
{f}
|
hukuken kesin karar
|
|
|
rechtsmäßig
{adj}
|
hukuken caiz
|
|
|
rechtsunwirksam
{adj}
|
hukuken hükümsüz
|
|
|
rechtsunwirksam erklären
{v}
|
hukuken hükümsüz olduğunu açıklamak
|
|
|
die
Rechtsunwirksamkeit
{sub}
{f}
|
hukuken hükümsüzlük
|
|
|
rechtsverbindlich
{adj}
[juristisch]
|
hukuken zorunlu
|
|
|
rechtsverbindlich
{adj}
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken bağlayıcı
|
|
|
rechtswirksam
[Rechtswissenschaft]
|
hukuken geçerli
|
|
|
die
Rechtswirksamkeit
{sub}
{f}
[juristisch]
|
hukuken geçerlilik
|
|
|
rechtunwirksam
{adj}
|
hukuken geçersiz
|
|
|
sachlich richtig
{adj}
|
hukuken doğru
|
|
|
sachlich und rechnerisch richtig
{adj}
|
hukuken doğru ve hesaba uygun
|
|
|
sachlich zwingende Fälle
|
hukuken mecburi durumlar
|
|
Türkisch