|
Streit anfangen
|
kavgaya başlamak
|
|
|
Streit anfangen mit
|
...ile kavgaya başlamak
|
|
|
Streit anfangen mit
|
...ile kavgaya tutuşmak
|
|
|
Streit austragen
|
kavgayı sona erdirmek
|
|
|
Streit beilegen
|
kavgayı yatıştırmak
|
|
|
Streit gerichtlich entscheiden
{v}
|
anlaşmazlığı mahkeme ypluyla çözmek
|
|
|
Streit provozieren
{v}
|
kavgayı kışkırtmak
|
|
|
Streit schlichten
{v}
|
kavgayı yatıştırmak
|
|
|
Streit suchen
{v}
|
kavga çıkarmaya çalışmak
|
|
|
Streit um die Kompetenz
|
yetki kavgası
|
|
|
Streit um Erbschaft
|
miras kavgası
|
|
|
Streit vermeiden
{v}
|
kavgadan sakınmak
|
|
|
Streit verursachen
{v}
|
kavgaya sebep olmak
|
|
|
Streit zwischen Rivalen
{sub}
{m}
|
karşıtlar arasındaki kavga
|
|
|
Streit zwischen zwei Leuten
{sub}
{m}
|
iki kişi arasındaki kavga
|
|
|
Streit über Gebietsansprüche
|
toprak kavgası
|
|
|
die
Streitanhängigkeit
{sub}
{f}
|
grev ikamesi
|
|
|
die
Streitaxt
{sub}
{f}
|
savaş baltası
|
|
|
streitbar
{adj}
|
cesur
|
|
|
streitbar
{adj}
|
kavgacı
|
|
|
streitbar
{adj}
|
savaşçı
|
|
|
streitbar
{adj}
|
tartışmacı
|
|
|
streitbar
{adj}
|
yiğit
|
|
|
die
Streitbarkeit
{sub}
{f}
|
kavgacılık
|
|
|
das
Streitbeilegungsgremium
{sub}
{n}
|
kavgayı yatıştırma heyeti
|
|
|
die
Streite
{sub}
{pl}
|
kavgalar
|
|
|
streiten
{v}
[sich ~]
|
atışmak
|
|
|
streiten
{v}
[sich ~]
|
dalaşmak
|
|
|
streiten
{v}
[sich ~]
|
dövüşmek
|
|
|
streiten
{v}
[sich ~]
|
kavga etmek
|
|
|
streiten
{v}
[sich ~]
|
tartışmak
|
|
|
streiten
{v}
[stritt, gestritten]
|
kavga etmek
|
|
|
streiten
{v}
[stritt, gestritten]
|
çekişmek
|
|
|
streiten
{v}
|
dava açmak
|
|
|
streiten
{v}
|
mücadele etmek
|
|
|
streiten
{v}
|
münakaşa etmek
|
|
|
streiten
{v}
|
savaşmak
|
|
|
streiten
{v}
|
çarpışmak
|
|
|
streiten mit
{v}
|
...ile kavga etmek
|
|
|
streiten sich
[sie~]
|
kavga ediyorlar
|
|
|
streiten über
[sie~]
|
...üzerine tartışıyorlar
|
|
|
streiten, dass die Fetzen fliegen
|
kıyasıya tartışmak
|
|
|
streiten, ob man anfangen soll
|
başlayıp başlamama kavgası
|
|
|
streitend
{adj}
|
kavga eden
|
|
|
Streitende
|
kavga edenler
|
|
|
streitende Partei
{sub}
{f}
|
kavga eden taraf
|
|
|
streitende Parteien
{sub}
{pl}
|
kavga eden taraflar
|
|
|
die
Streitenden
{sub}
{pl}
|
tartışanlar
|
|
|
der
Streiter
{sub}
{m}
|
cengaver
|
|
|
der
Streiter
{sub}
{m}
|
savaşçı
|
|
|
die
Streiterei
{sub}
{f}
|
gürültü
|
|
|
der
Abendmahlsstreit
{sub}
{m}
|
akşam öğünü tartışması
|
|
|
anhängiger Rechtsstreit
{sub}
{m}
|
halen görülmekte olan hukuki anlaşmazlık
|
|
|
Anlass zu einem Streit
{sub}
{m}
|
kavga nedeni
|
|
|
Anlass zum Streit
{sub}
{m}
|
kavga nedeni
|
|
|
der
Arbeitsstreit
{sub}
{m}
|
iş anlaşmazlığı
|
|
|
der
Atomstreit
{sub}
{m}
|
atom kavgası
|
|
|
der
Bodenstreit
{sub}
{m}
|
toprak kavgası
|
|
|
der
Bürgerstreit
{sub}
{m}
|
halk kavgası
|
|
|
dummer Streit
{sub}
{m}
|
manâsız kavga
|
|
|
die
Ehestreit
{sub}
{f}
|
aile içi kavga
|
|
|
die
Ehestreit
{sub}
{f}
|
evlilikte geçimsizlik
|
|
|
die
Ehestreit
{sub}
{f}
|
karı koca kavgası
|
|
|
der
Ehestreit
{sub}
{m}
|
karı koca kavgası
|
|
|
der
Eigentumsstreit
{sub}
{m}
|
mülk kavgası
|
|
|
entbrannter Streit
{sub}
{m}
|
kızgınlaşan kavga
|
|
|
erbitterter Streit
{sub}
{m}
|
kıran kırana tartışma
|
|
|
der
Erbstreit
{sub}
{m}
|
miras davası
|
|
|
der
Familienstreit
{sub}
{m}
|
aile kavgası
|
|
|
freundlicher Wettstreit
{sub}
{m}
|
dostça müsabaka
|
|
|
furchtbarer Streit
{sub}
{m}
|
dehşetli kavga
|
|
|
Gegner im Streit
{sub}
{pl}
|
kavgada karşıtlar
|
|
|
geistiger Wettstreit
{sub}
{m}
|
zihinsel müsabaka
|
|
|
der
Glaubensstreit
{sub}
{m}
|
inanç kavgası
|
|
|
der
Handelsstreit
{sub}
{m}
|
ticarette uyuşmazlık
|
|
|
der
Handelsstreit
{sub}
{m}
|
ticari kavga
|
|
|
heftiger Streit
{sub}
{m}
|
şiddetli kavga
|
|
Türkisch