6
direkte Treffer gefunden für: Kendine
65
indirekte Treffer gefunden für: Kendine
 Deutsch
|
 Türkisch
|
|
|
abgeschuftet
[sich]
|
kendine eziyet etmiş
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine acı çektirmek
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine azap etmek
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine işkence etmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine acı çektirmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine azap etmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine işkence etmek
|
|
|
abmühen, sich
{v}
|
kendine sıkıntı veya zahmet etmek
|
|
|
abschuften
{v}
[sich]
|
kendine eziyet etmek
|
|
|
abschuften, sich
{v}
|
kendine eziyet etmek
|
|
|
das
Abwerben
{sub}
{n}
|
kendine çekme
|
|
|
abwerbend
{adj}
|
kendine çeken
|
|
|
die
Abwerbung
{sub}
{f}
|
kendine çekme
|
|
|
die
Adoption
{sub}
{f}
|
kendine mal etme
|
|
|
allzu sehr vertrauen
{sub}
{n}
|
kendine fazla güvenme
|
|
|
allzu sehr vertrauen
{v}
|
kendine fazla güvenmek
|
|
|
an Selbstbewusstsein gewinnen
{v}
|
kendine güven kazanmak
|
|
|
an Selbstvertrauen gewinnen
{v}
|
kendine güven kazanmak
|
|
|
an sich reißend
|
kendine alan
|
|
|
an sich reißen
{v}
[Geschäft etc.: in seinen Besitz bringen]
|
kendine almak
|
|
|
an sich selbst adressiert
|
kendine adreslenmiş
|
|
|
an sich selbst geleistete Dienste
{sub}
{pl}
|
kendine yapılan hizmetler
|
|
|
an sich selbst glauben
{v}
|
kendine inanmak
|
|
|
an sich ziehen
{v}
|
kendine çekmek
|
|
|
aneignen
{v}
[sich]
|
kendine mal etmek
|
|
|
aneignen, sich
{v}
|
kendine mal etmek
|
|
|
die
Aneignung
{sub}
{f}
|
kendine mal edinme
|
|
|
annehmen
{v}
[nahm an, hat angenommen]
|
kendine mal etmek
|
|
|
anvertrauen
{v}
[sich]
|
kendine güvenmek
|
|
|
anziehen
{v}
[zog an, hat angezogen]
|
kendine dert edinmek
|
|
|
auf eigenartige Weise
|
kendine has bir şekilde
|
|
|
auf sich aufpassen
{v}
|
kendine dikkat etmek
|
|
|
auf sich selbst zurückkommend
|
kendine gelmek
|
|
|
auf sich vereinigen
|
kendine bağlanmak
|
|
|
ausmünzen
{v}
|
kendine yontmak
|
|
|
ausnüchtern
{v}
|
kendine getirmek
|
|
|
die
Ausnüchterung
{sub}
{f}
|
kendine getirme
|
|
|
die
Autoaggression
{sub}
{f}
[Psychologisch]
|
kendine yönelik saldırganlık
|
|
|
die
Autoaggression
{sub}
{f}
|
kendine saldırma
|
|
|
die
Autoaggression
{sub}
{f}
|
kendine tecavüz
|
|
|
autoaggressiv
{adj}
[Psychologisch]
|
kendine yönelik saldırgan
|
|
|
der
Autofetischismus
{sub}
{m}
|
kendine ait nesnelere bağlı fetişizm
|
|
|
der
Automasochismus
{sub}
{m}
|
kendine eziyet etmekten cinsel haz duyma
|
|
|
bannen
{v}
[bannte, hat gebannt]
|
kendine bağlamak
|
|
|
bannt
[er, sie, es~]
|
kendine bağlıyor
|
|
|
bannte
[er, sie, es~]
|
kendine bağlamıştı
|
|
|
beherrschen
{v}
[sich ~]
|
kendine hakim olmak
|
|
|
die
Beherrschung
{sub}
{f}
[Selbstbeherrschung, Fassung]
|
kendine hâkim olma
|
|
|
die
Benommenheit
{sub}
{f}
|
kendine gelememe
|
|
|
besondere
{adj}
|
kendine özgü
|
|
|
besonderer
{adj}
|
kendine özgü
|
|
|
auf eigene Faust
|
kendi kendine
|
|
|
automatisch
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
beiseite
{adv}
|
kendi kendine
|
|
|
beiseits
{adv}
|
kendi kendine
|
|
|
eigenständig
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
ganz allein
|
kendi kendine
|
|
|
innerlich
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
per se
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
selbst-
[Vorsilbe]
|
kendi kendine
|
|
|
selbstauferlegt
|
kendi kendine
|
|
|
selbsttätig
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
spontan
{adj}
|
kendi kendine
|
|
|
von allein
|
kendi kendine
|
|
|
vor sich hin
|
kendi kendine
|
|
0.004s
