15
direkte Treffer gefunden für: eziyet
58
indirekte Treffer gefunden für: eziyet
 Deutsch
|
 Türkisch
|
|
|
abgeplagt
|
eziyete maruz kalmış
|
|
|
abgeplagt
|
eziyete maruz kalmış
|
|
|
abgequält
|
eziyet çekmiş
|
|
|
abplagen
{v}
[plagte sich ab, hat sich abgeplagt]
|
eziyet çekmek
|
|
|
abplagen, sich
{v}
|
eziyet çekmek
|
|
|
abplagend
{adj}
|
eziyetle
|
|
|
abquälen
{v}
[sich]
|
eziyet çekmek
|
|
|
abquälen, sich
{v}
|
eziyet çekmek
|
|
|
bequem
{adj}
|
eziyetsiz
|
|
|
beschwerlich
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
blutsauer
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
drillen
{v}
[Militär]
|
eziyet etmek
|
|
|
drängen
{v}
[ich drängte, ich habe gedrängt]
|
eziyet etmek
|
|
|
foltern
{v}
[quälen]
|
eziyet etmek
|
|
|
geschunden
[er, sie, es ist~]
|
eziyet çekmiş
|
|
|
geschundene Arbeiter
{sub}
{pl}
|
eziyet çeken işçiler
|
|
|
getriezt
{ugs.}
|
eziyet etti
|
|
|
kasteien
{v}
|
eziyet etmek
|
|
|
kasteiend
{adj}
|
eziyet eden
|
|
|
kasteist
[du~]
|
eziyet ediyorsun
|
|
|
kasteit
[er, sie, es~]
|
eziyet ediyor
|
|
|
kasteite
[er, sie, es~]
|
eziyet etmişti
|
|
|
lästig
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
lästige Arbeit
{sub}
{f}
|
eziyetli iş
|
|
|
mühevoll
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
mühselig
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
mühseliger Marsch
{sub}
{m}
|
eziyetli marş
|
|
|
peinigen
{v}
[peinigte, hat gepeinigt]
|
eziyet etmek
|
|
|
peinigend
{adj}
|
eziyet eden
|
|
|
piesacken
{v}
{ugs.}
|
eziyet etmek
|
|
|
piesackte
[er, sie, es~]
|
eziyet etmişti
|
|
|
plagen
{v}
[quälen: plagte, hat geplagt]
|
eziyet etmek
|
|
|
plagt
[er, sie, es~]
|
eziyet çekiyor
|
|
|
plagte
[er, sie, es~]
|
eziyet çekmişti
|
|
|
die
Qualsucht
{sub}
{f}
|
eziyet etme merakı
|
|
|
qualvoll
{adj}
|
eziyetli
|
|
|
quälen
{v}
[quälte, hat gequält]
|
eziyet etmek
|
|
|
der
Quäler
{sub}
{m}
|
eziyet eden
|
|
|
die
Quäler
{sub}
{pl}
|
eziyet edenler
|
|
|
die
Quälereien
{sub}
{pl}
[mühsame Umstände]
|
eziyetler
|
|
|
die
Quälung
{sub}
{f}
|
eziyet verme
|
|
|
der
Sadismus
{sub}
{m}
[Med.]
|
eziyet etmek,karışık cinsel istek sapkınlığı
|
|
|
die
Schikane
{sub}
{f}
|
eziyet etme
|
|
|
die
Schikanen
{sub}
{pl}
|
eziyetler
|
|
|
der
Schikaneur
{sub}
{m}
|
eziyet eden
|
|
|
das
Schikanieren
{sub}
{n}
|
eziyet etme
|
|
|
schikanieren
{v}
[schikanierte, hat schikaniert]
|
eziyet etmek
|
|
|
schikaniert
[er, sie, es~]
|
eziyet ediyor
|
|
|
schikaniert werden
{v}
|
eziyet edilmek
|
|
|
schikanierte
[er, sie, es~]
|
eziyet etmişti
|
|
|
die
Schikanierung
{sub}
{f}
|
eziyet etme
|
|
|
die
Dezentralisation
{sub}
{f}
|
ademi merkeziyet
|
|
|
die
Kindesmisshandlung
{sub}
{f}
|
çocuğa eziyet
|
|
|
die
Naturgabe
{sub}
{f}
|
meziyet
|
|
|
die
Tugend
{sub}
{f}
|
meziyet
|
|
|
der
Vorzug
{sub}
{m}
|
meziyet
|
|
|
wühlender Schmerz
{sub}
{m}
|
büyük eziyet
|
|
|
die
Würdigkeit
{sub}
{f}
|
meziyet
|
|
0.003s
