22
direkte Treffer gefunden für: Anbringen
Deutsch
|
Türkisch
|
|
anbringen
{v}
[Anzug]
|
giymek
|
|
anbringen
{v}
[befestigen]
|
takmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
arz etmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
elden çıkarmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
geçirmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
harcamak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
ifade etmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
konu açmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
ortaya fikir atmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
sarf etmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
sunmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
söylemek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
sürükleyip getirmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
takmak
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
yerine geçirmek
|
|
anbringen
{v}
[brachte an, hat angebracht]
|
yerleştirmek
|
|
anbringen
{v}
[ein Gesuch]
|
dilekçe vermek
|
|
anbringen
{v}
[Gericht]
|
mahkemeye vermek
|
|
anbringen
{v}
[jur.]
|
dava etmek
|
|
anbringen
{v}
[jur.]
|
mahkemeye vermek
|
|
anbringen
{v}
[Tochter]
|
evlendirip baş göz etmek
|
|
anbringen
{v}
[Tochter]
|
baş göz etmek
|
|
31
indirekte Treffer gefunden für: Anbringen
0.003s