|
abfalzen
{v}
[falzte ab, hat abgefalzt]
|
kenarını kıvırmak
|
|
|
die
Abfasung
{sub}
{f}
|
kenarları kırma
|
|
|
abgedrängt
{adj}
|
kenara itilmiş
|
|
|
die
Abgehobenheit
{sub}
{f}
|
kendini yükseklerde görme
|
|
|
abgerundete Eckplatte
{sub}
{f}
|
kenarları yuvarlatılmış köşe levhası
|
|
|
abgeschuftet
[sich]
|
kendine eziyet etmiş
|
|
|
abgezogene Kante einer Ziehklinge
{sub}
{f}
|
kenarı düzlenmiş bir yontucu
|
|
|
abheben
{v}
{ugs.}
[hebte ab, hat abgehoben]
|
kendini beğenmek
|
|
|
abhetzen
{v}
[sich]
|
kendini yormak
|
|
|
abhärmen
{v}
[sich]
|
kendini başkası için telef etmek
|
|
|
abhärmen, sich
{v}
|
kendini başka biri için telef etmek
|
|
|
abjagen
{v}
[sich]
|
kendini yormak
|
|
|
die
Abkantbank
{sub}
{f}
|
kenar bükme tezgâhı
|
|
|
die
Abkantbauweise
{sub}
{f}
|
kenar bükme şeklinde inşa
|
|
|
abkanten
{v}
[auf Presse: kantete ab, hat abgekantet]
|
kenarını kıvırmak
|
|
|
das
Abkantloch
{sub}
{n}
[einer Druckplatte]
|
kenarı kıvrılan delik
|
|
|
das
Abkantpressen
{sub}
{n}
|
kenar kıvırma
|
|
|
abkapseln, sich
{v}
|
kendini çevresinden veya arkadaşlarından izole etmek
|
|
|
ablegen
{v}
[Zeugnis: legte ab, hat abgelegt]
|
kendisi hakkında bilgi vermek
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine acı çektirmek
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine azap etmek
|
|
|
abmartern
{v}
[sich]
|
kendine işkence etmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine acı çektirmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine azap etmek
|
|
|
abmartern, sich
{v}
|
kendine işkence etmek
|
|
|
abmustern
{v}
[musterte ab, hat abgemustert]
|
kendi isteğiyle ayrılmak
|
|
|
abmühen, sich
{v}
|
kendine sıkıntı veya zahmet etmek
|
|
|
abmühen, sich
{v}
|
kendini yormak
|
|
|
abschleppen
{v}
[sich]
|
kendini sürüklemek
|
|
|
abschleppen
{v}
[sich]
|
kendini yormak
|
|
|
die
Abschlussleiste
{sub}
{f}
|
kenar kapatma çubuğu
|
|
|
die
Abschlussleiste
{sub}
{f}
|
kenar süsü
|
|
|
das
Abschlussprofil
{sub}
{n}
|
kenar profili
|
|
|
die
Abschlussverzierung
{sub}
{f}
|
kenar süsü
|
|
|
abschuften
{v}
[sich]
|
kendine eziyet etmek
|
|
|
abschuften, sich
{v}
|
kendine eziyet etmek
|
|
|
absperren
{v}
[sperrte sich ab, hat sich abgesperrt]
|
kendini kapatmak
|
|
|
abstrampeln
{v}
[sich]
|
kendini yormak
|
|
|
die
Absäumung
{sub}
{f}
|
kenar kaldırma
|
|
|
das
Abwerben
{sub}
{n}
|
kendine çekme
|
|
|
abwerbend
{adj}
|
kendine çeken
|
|
|
die
Abwerbung
{sub}
{f}
|
kendine çekme
|
|
|
das
Achelblatt
{sub}
{n}
|
kenevir yaprağı
|
|
|
die
Achelkraut
{sub}
{f}
|
kenevir otu
|
|
|
der
Acheln
{sub}
{m}
|
kenevir
|
|
|
der
Acheln
{sub}
{m}
|
kenevir ipliği
|
|
|
die
Adoption
{sub}
{f}
|
kendine mal etme
|
|
|
der
Adressat
{sub}
{m}
|
kendisine gönderilen
|
|
|
affig
{ugs.}
|
kendini beğenmiş
|
|
|
der
Akanthus
{sub}
{m}
|
kenger otu
|
|
|
das
Akanthusblatt
{sub}
{n}
|
kenger otu yaprağı
|
|
|
abbauend
{adj}
|
söken
|
|
|
abbiegend
{adj}
|
büken
|
|
|
abblocken
{v}
[blockte ab, hat abgeblockt]
|
defetmek
|
|
|
abblocken
{v}
[blockte ab, hat abgeblockt]
|
engel olmak
|
|
|
abblocken
{v}
[blockte ab, hat abgeblockt]
|
mâni olmak
|
|
|
abblocken
{v}
[blockte ab, hat abgeblockt]
|
savuşturmak
|
|
|
abblocken
{v}
[gegenerischen Angriff: blockte ab, hat abgeblockt]
|
önlemek
|
|
|
Abbruch von Kernkraftwerken
{sub}
{m}
|
Atom santrallarının yıkımı
|
|
|
der
Abbruchhaken
{sub}
{m}
|
yıkma kancası
|
|
|
abchecken
{v}
[checkte ab, hat abgecheckt]
|
sınamak
|
|
|
abchecken
{v}
[checkte ab, hat abgecheckt]
|
çek etmek
|
|
|
abchecken
{v}
{ugs.}
[überprüfen]
|
kontrol etmek
|
|
|
abdanken
[König]
|
görevden ayrılmak
|
|
|
abdanken
{v}
[dankte ab, hat abgedankt]
|
görevden çekilmek
|
|
|
abdanken
{v}
[dankte ab, hat abgedankt]
|
istifa etmek
|
|
|
abdanken
{v}
[dankte ab, hat abgedankt]
|
saltanatı terk etmek
|
|
|
abdecken
[Dach]
|
kiremit döşemek
|
|
|
abdecken
[Haus]
|
örtmek
|
|
|
das
Abdecken
{sub}
{n}
[Tisch]
|
sofrayı toplamak
|
|
|
abdecken
{v}
[deckte ab, hat abgedeckt]
|
örtüsünü açmak
|
|
|
abdecken
{v}
[deckte ab, hat abgedeckt]
|
üstünü örtmek
|
|
|
abdecken
{v}
[Tier]
|
derisini yüzmek
|
|
|
abdecken
{v}
[Tisch]
|
sofrayı kaldırmak
|
|
|
abdecken
{v}
[Tisch]
|
sofrayı toplamak
|
|
|
abdecken
{v}
|
örtmek
|
|
|
abdecken
{v}
|
kapsamak
|
|
Türkisch