|
die
Ablasserteilung
{sub}
{f}
|
günâh affı
|
|
|
das
Ablassgeld
{sub}
{n}
|
günah affı nedeniyle kiliseye giren para
|
|
|
der
Ablassprediger
{sub}
{m}
|
günah affeden papaz
|
|
|
die
Absolution
{sub}
{f}
|
günah çıkarma
|
|
|
die
Absolution
{sub}
{f}
|
günahların affı
|
|
|
die
Absolution
{sub}
{f}
|
günahlarını affetme
|
|
|
Absolutions
|
günah çıkarma
|
|
|
an Gott sündigen
{v}
|
günaha girmek
|
|
|
aus Sünden erlösen
|
günahlarından kurtulmak
|
|
|
das
Babel
{sub}
{n}
|
günah yuvası
|
|
|
die
Beichte
{sub}
{f}
[Religion]
|
günah çıkartma
|
|
|
die
Beichte
{sub}
{f}
|
günah çıkartma
|
|
|
Beichte ablegen
|
günah çıkarmak
|
|
|
Beichte abnehmen
{sub}
{f}
|
günah çıkartmak
|
|
|
das
Beichten
{sub}
{n}
|
günah çıkartma
|
|
|
beichten
{v}
[Religion: beichtete, hat gebeichtet]
|
günahlarını çıkartmak
|
|
|
die
Beichtformel
{sub}
{f}
|
günah çıkarma formülü
|
|
|
das
Beichtgeheimnis
{sub}
{n}
|
günah çıkarmada söylenen sır
|
|
|
das
Beichtgespräch
{sub}
{n}
|
günah çıkarma konuşması
|
|
|
das
Beichthandbuch
{sub}
{n}
|
günah çıkarma kitapçığı
|
|
|
der
Beichtling
{sub}
{m}
|
günah çıkaran kimse
|
|
|
das
Beichtsiegel
{sub}
{n}
|
günah çıkarma mühürü
|
|
|
der
Beichtstuhl
{sub}
{m}
|
günah çıkarma kürsüsü
|
|
|
der
Beichtstuhl
{sub}
{m}
|
günah çıkartılan yer
|
|
|
die
Beichtstühle
{sub}
{pl}
|
günah çıkartılan yerler
|
|
|
der
Beichtvater
{sub}
{m}
|
günah çıkaran papaz
|
|
|
die
Beichtväter
{sub}
{pl}
|
günah çıkaran papazlar
|
|
|
das
Bekenntnis
{sub}
{n}
|
günah çıkarma
|
|
|
Bewusstsein seiner Sünden
{sub}
{n}
|
günahlarının bilinci
|
|
|
Brutstätte der Sünde
{sub}
{f}
|
günah işlenen yer
|
|
|
der
Bußgesang
{sub}
{m}
[Religion: Chrismus]
|
günahları Tanrı`ya affettirmek için şakı söyleme
|
|
|
büßen
{v}
[ich büßte, ich habe gebüßt]
|
günâhın bedelini ödemek
|
|
|
büßte ab
[er, sie, es~]
|
günâhın bedelini ödemişti aidatların hesaplandığı üst taban geliri
|
|
|
der Sünde verfallen
|
günâhkâr olmak
|
|
|
einbüßen
{v}
|
günahını çekmek
|
|
|
einbüßend
{adj}
|
günahını çeken
|
|
|
eine Sünde begehen
{v}
|
günah işlemek
|
|
|
eine Sünde begehen
|
günah işlemek
|
|
|
eine Sünde bekennen
{v}
|
günahı tanımak
|
|
|
die
Enosimanie
{sub}
{f}
|
günahkârlık saplantısı
|
|
|
entsühnen
{v}
|
günah çıkarmak
|
|
|
entsühnen
{v}
|
günahsız kılmak
|
|
|
die
Entsühnung
{sub}
{f}
|
günah çıkarma
|
|
|
er muss als Sündenbock herhalten
|
günah keçisi olmaya mecbur
|
|
|
die
Erbsünde
{sub}
{f}
|
günaha girme dürtüsü
|
|
|
die
Erbsünden
{sub}
{pl}
|
günaha girme dürtüleri
|
|
|
frei von Sünde
|
günahsız
|
|
|
frevlerisch
{adj}
[frevelhaft, lästerlich, sündhaft]
|
günahkârca
|
|
|
die
Frevelhaftigkeit
{sub}
{f}
|
günahkârlık
|
|
|
für seine Sünden büßen
{v}
|
günahlarının cezasını çekmek
|
|
|
Generalabsolution
[im Christentum]
|
günahları tamamen affetme
|
|
|
alte Sünde
{sub}
{f}
|
eski günah
|
|
|
bauliche Sünde
{sub}
{f}
|
yapısal günah
|
|
|
die sieben Todsünden
{sub}
{pl}
|
en kötü yedi günâh
|
|
|
leichte Sünde
{sub}
{f}
|
hafif günah
|
|
|
lässliche Sünde
{sub}
{f}
|
kolay affedilebilir günah
|
|
|
schlimme Sünde
{sub}
{f}
|
kötü günah
|
|
|
schwere Sünde
{sub}
{f}
|
ağır günâh
|
|
|
der
Sündenfall
{sub}
{m}
|
ilk günah
|
|
|
tiefe Sünde
{sub}
{f}
|
derin günah
|
|
|
die
Todsünde
{sub}
{f}
|
büyük günâh
|
|
Türkisch