Keine direkten Treffer gefunden für: canın
 Deutsch
|
 Türkisch
|
|
53
indirekte Treffer gefunden für: canın
| Deutsch
|
Türkisch
|
|
|
abgerackert
|
canını dişine takmış
|
|
|
abrackern
{v}
[rackerte sich ab, hat sich abgerackert]
|
canını dişine takmak
|
|
|
abrackern, sich
{v}
|
canını dişine takmak
|
|
|
abrackernd
{ugs.}
|
canını dişine takarak
|
|
|
abschuften
{v}
[sich]
|
canına okumak
|
|
|
am Leben bleiben
{v}
|
canını kurtarmak
|
|
|
Anschlag einer Glocke
|
çanın çalması
|
|
|
anöden
{v}
{ugs.}
|
canını sıkmak
|
|
|
Anödung
{ugs.}
|
canını sıkma
|
|
|
behelligen
{v}
|
canını sıkmak
|
|
|
behelligt
[er, sie, es~]
|
canını sıkıyor
|
|
|
behelligte
[er, sie, es~]
|
canını sıkmıştı
|
|
|
belästigen
{v}
[belästigte, hat belästigt]
|
canını sıkmak
|
|
|
betrüben
{v}
[betrübte, hat betrübt]
|
canını acıtmak
|
|
|
die Nase voll haben
{v}
{ugs.}
|
canına yetmek
|
|
|
einschläfern
[Tier]
|
canına kıymak
|
|
|
entleiben
{v}
[veraltet]
|
canına kıymak
|
|
|
etwas umnieten
{v}
{ugs.}
|
canına kıymak
|
|
|
der
Glockenstuhl
{sub}
{m}
|
çanın asıldığı kiriş
|
|
|
Hand an sich legen
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
jemandem den Mund stopfen
{v}
|
çanına ot tıkamak
|
|
|
jemanden töten
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
jemanden vergrätzen
{v}
|
çanına ot tıkamak
|
|
|
kaputtmachen
{v}
|
canına okumak
|
|
|
Klöppel der Glocke
{sub}
{m}
|
çanın tokmağı
|
|
|
kränken
{v}
|
canını acıtmak
|
|
|
langweilen
{v}
[sich ~]
|
canını sıkmak
|
|
|
leblos machen
{v}
|
canını almak
|
|
|
lebensmüde
{adj}
|
canından bezmiş
|
|
|
löchern
{v}
|
canından bezdirmek
|
|
|
mit dem Leben abschließen
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
nach Herzenslust
|
canın nasıl isterse
|
|
|
quälen
{v}
[quälte, hat gequält]
|
canından bezdirmek
|
|
|
rette sich, wer kann!
|
canını seven kurtarsın!
|
|
|
Selbstmord
|
canına kastedme
|
|
|
Selbstmordabsicht
{v}
|
canına kastedme niyeti
|
|
|
sich abrackern
{v}
{ugs.}
|
canını dişine takmak
|
|
|
sich Abrackernd
|
canını dişine takan
|
|
|
sich entleiben
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
sich töten
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
sich umbringen
{v}
|
canına kıymak
|
|
|
die
Störung
{sub}
{f}
|
canını sıkma
|
|
|
um sein Leben bangen
|
canından korkmak
|
|
|
umkommen
{v}
[kam um, ist umgekommen]
|
canından olmak
|
|
|
umkommend
{adj}
|
canından olan
|
|
|
ums Leben kommen
{v}
|
canından olmak
|
|
|
unmutig
{adj}
|
canından bezmiş
|
|
|
unmutsvoll
{adj}
|
canından bezmiş
|
|
|
verdrießen
{v}
[verdross, verdrossen]
|
canını sıkmak
|
|
|
vergrätzen
{v}
[vergrätzte, hat vergrätzt]
|
canını sıkmak
|
|
|
verschonen
{v}
[am Leben lassen]
|
canını bağışlamak
|
|
|
Aktivteiles
|
aktif parçanın
|
|
|
Pinsels
[des~]
|
fırçanın
|
|
0.004s
