6 direkte Treffer gefunden für: knallen


32 indirekte Treffer gefunden für: knallen

Deutsch Türkisch
Knallen der Gewehre {sub} {n} silahların patlaması
knallen im Vergaser {sub} {n} karbüratörün erken ateşlemesi
knallen lassen {v} patlatmak
knallend {adj} patlayan
knalleng {adj} patlayacak kadar dar
knallenger Rock {sub} {m} çok dar etek
abknallen {v} [knallte ab, hat abgeknallt] infilak etmek
abknallen {v} [knallte ab, hat abgeknallt] patlamak
abknallen {v} [knallte ab, hat abgeknallt] patlatmak
abknallen {v} {ugs.} acımasızca öldürmek
auf etwas aufknallen {v} [gegen etwas knallen] bir şeye çarpmak
auf etwas aufknallen {v} [ugs.: heftig auf etwas fallen] hızla bir şeyin üstüne düşmek
aufeinander knallen {v} [alt] birbirine çarpmak
aufeinanderknallen {v} birbirine vurmak
aufeinanderknallen {v} birbirine çarpmak
aufknallen {v} [knallte auf, hat aufgeknallt] üstüne çarparak düşmek
durchknallen {v} {ugs.} delirmek {v}
gegen etwas knallen {v} bir şeye çarpmak
hinknallen {v} hızla atmak
hinknallen {v} {ugs.} çarparak düşmek
jemandem die Tür vor der Nase zuknallen {v} birinin suratına kapıyı kapatmak
jemandem eine knallen {ugs.} birine vurmak
jemandem Hausaufgaben aufknallen {v} birne ev ödevleri vermek
jemandem knallen {v} birine tokat atmak
jemanden abknallen {v} {ugs.} birini vurmak
jemanden niederknallen {v} {ugs.} birini vurup öldürmek
mit dem Kopf aufknallen {v} kafasını çarpmak
mit dem Kopf gegen die Tür knallen {v} kafasını kapıya çarpmak
niederknallen {ugs.} vurup öldürmek
sich in jemanden verknallen {v} aşık olmak
sich in jemanden verknallen {v} birine tutulmak
sich verknallen {v} abayı yakmak
0.001s