|
angeprangert
[er, sie, es wurde~]
|
açıkça yargılandı
|
|
|
das
Anprangern
{sub}
{n}
|
açıkça yargılama
|
|
|
anprangernd
{adj}
|
açıkça yargılayan
|
|
|
die
Anprangerung
{sub}
{f}
|
açıkça yargılama
|
|
|
anschaulich schildern
{v}
|
açıkça anlatmak
|
|
|
augenfällig
{adj}
|
açıkça görünen
|
|
|
die
Augenfälligkeit
{sub}
{f}
|
açıkça görülme
|
|
|
aus sich heraus gehen
{v}
|
açıkça konuşmak
|
|
|
aus sich herausgehen
{v}
|
açıkça konuşmak
|
|
|
aus sich herausgehend
{adj}
|
açıkça konuşan
|
|
|
ausdrücklich angeben
{v}
|
açıkça belirtmek
|
|
|
ausdrücklich erklärend
{adj}
|
açıkça belirten
|
|
|
ausdrücklich oder stillschweigend
|
açıkça veya gizli
|
|
|
bekunden
{v}
[bekundete, hat bekundet]
|
açıkça söylemek
|
|
|
betont auffällig
{adj}
|
açıkca göze batan
|
|
|
demonstrativ
{adj}
|
açıkça gösteren
|
|
|
demonstrativ
{adj}
|
açıkça göstererek
|
|
|
deutlich ausgeprägt
|
açıkça işaretli
|
|
|
deutliche Ablehnung
{sub}
{f}
|
açıkça ret
|
|
|
freiheraus reden
{v}
|
açıkça söylemek
|
|
|
freiheraus sagen
{v}
|
açıkça söylemek
|
|
|
freiheraus sprechen
{v}
|
açıkça söylemek
|
|
|
die
Freibank
{sub}
{f}
|
açıkça söylemek
|
|
|
freimütig, offen zugeben
|
açıkça gerçeği söylemek
|
|
|
freimütig bekennen
{v}
|
açıkça itiraf etmek
|
|
|
glattweg abgelehnt werden
{v}
|
açıkça reddedilmek
|
|
|
heller Wahnsinn
{sub}
{m}
|
açıkça aptallık
|
|
|
klar formulierte Aufgabe
{sub}
{f}
|
açıkça dile getirilmiş görev
|
|
|
klare Themenfokussierung
{sub}
{f}
|
açıkça belli konuya odaklanma
|
|
|
klargestellt
[er hat es mir~]
|
açıkça izah etti
|
|
|
man muss schon sagen
|
açıkça söylemek gerekir ki!
|
|
|
mit Abstand das Beste
|
açıkça en iyi
|
|
|
nicht deutlich zum Ausdruck gebracht
|
açıkça söylenmedi
|
|
|
nicht offensichtlich
|
açıkça değil
|
|
|
offen eingestehen
{v}
|
açıkça doğru olduğunu kabul etmek
|
|
|
offen eingestehen
{v}
|
açıkça itiraf etmek
|
|
|
offen gesagt
|
açıkça söylemek gerekirse
|
|
|
offen gestanden
|
açıkça söylemek gerekirse
|
|
|
offen gestanden
|
açıkçası
|
|
|
offen seine Meinung sagen
{v}
|
açıkça kendi fikrini söylemek
|
|
|
offen zeigen
{v}
|
açıkça göstermek
|
|
|
offenbare Unrichtigkeit
{sub}
{f}
|
açıkça yanlışlık
|
|
|
offensichtlicher Missbrauch
{sub}
{m}
|
açıkça kötüye kullanma
|
|
|
offensichtlicher Schaden
{sub}
{m}
|
açıkça hasar
|
|
|
prangert an
[er, sie, es~]
|
açıkça yargılıyor
|
|
|
prangerte an
[er, sie, es~]
|
açıkça yargılamıştı
|
|
|
prononcieren
{v}
[prononcierte, hat prononciert]
|
açıkça söylemek
|
|
|
rüberbringen
{v}
[hinüberbringen: klar vor Augen führen]
|
açıkça dile getirmek
|
|
|
schlechtweg
{adj}
|
açıkçası
|
|
|
unverblümte Lüge
{sub}
{f}
|
açıkça yalan
|
|
|
unverhüllter Egoismus
{sub}
{m}
|
açıkça egoistlik
|
|
|
etwas zu offensichtlich
|
biraz fazla açıkça
|
|
|
schrullenhaft
{adj}
|
kaçıkça
|
|
|
schrullig
{adj}
|
kaçıkça
|
|
|
unvernünftig
{adj}
|
kaçıkça
|
|
Türkisch