|
abgelegt
[Geständnis]
|
itirafta bulunmuş
|
|
|
ablegen
{v}
[Geständnis]
|
itiraf etmek
|
|
|
abstreiten
{v}
[stritt ab, hat abgestritten]
|
itiraz etmek
|
|
|
abstreiten
{v}
[stritt ab, hat abgestritten]
|
itirazda bulunmak
|
|
|
als Einwand
{sub}
{m}
|
itiraz olarak
|
|
|
anfechtbar
{adj}
|
itiraz edilebilir
|
|
|
das
Anfechten
{sub}
{n}
|
itirazda bulunma
|
|
|
anfechten
{v}
[fechtete an, hat angefechtet]
|
itiraz etmek
|
|
|
anfechten
{v}
[fechtete an, hat angefechtet]
|
itirazda bulunmak
|
|
|
anfechten
{v}
[Urteil]
|
itirazda bulunmak
|
|
|
anfechtend
{adj}
|
itirazda bulunan
|
|
|
die
Anfechtung
{sub}
{f}
[Juristisch]
|
itirazda bulunma
|
|
|
die
Anfechtung
{sub}
{f}
|
itiraz
|
|
|
die
Anfechtungen
{sub}
{pl}
|
itirazlar
|
|
|
die
Anfechtungsfrist
{sub}
{f}
|
itiraz müddeti
|
|
|
die
Anfechtungsfrist
{sub}
{f}
|
itiraz süresi
|
|
|
das
Anfechtungsgesetz
{sub}
{n}
|
itiraz kanunu
|
|
|
der
Anfechtungsgrund
{sub}
{m}
|
itiraz nedeni
|
|
|
die
Anfechtungsklage
{sub}
{f}
|
itiraz davası
|
|
|
das
Anfechtungsrecht
{sub}
{n}
|
itiraz hakkı
|
|
|
die
Anfechtungstatbestände
{sub}
{pl}
|
itiraz gerekçeleri
|
|
|
das
Anfechtungsverfahren
{sub}
{n}
|
itiraz yöntemi
|
|
|
angefochten
{adj}
|
itiraz edilmiş
|
|
|
angefochtene Entscheidung
{sub}
{f}
|
itiraz edilen karar
|
|
|
angefochtene Erbschaft
{sub}
{f}
|
itiraz edilen miras
|
|
|
angefochtene Wahl
{sub}
{f}
|
itiraz edilen seçim
|
|
|
angefochtener Entscheid
{sub}
{m}
|
itiraz edilen sonuç
|
|
|
angefochtenes Testament
{sub}
{n}
|
itiraz edilen vasiyetname
|
|
|
angefochtenes Urteil
{sub}
{n}
|
itiraz edilen karar
|
|
|
angreifbar
[Thema]
|
itiraz edilebilir
|
|
|
der
Anstand
{sub}
{m}
|
itiraz
|
|
|
die
Anstände
{sub}
{f}
|
itiraz
|
|
|
Antrag auf Klageabweisung
{sub}
{m}
[des Beklagten]
|
itiraz dilekçesi
|
|
|
Anzeige des Widerrufs
{sub}
{f}
|
itiraz ilanı
|
|
|
aromatisch
{adj}
|
ıtırlı
|
|
|
auf einen Einwand verzichten
|
itirazdan vazgeçmek
|
|
|
auf Widerspruch stoßen
|
itirazla karşılaşmak
|
|
|
die
Auflehnung
{sub}
{f}
|
itiraz etme
|
|
|
aufmucksen
{v}
{ugs.}
|
itiraz etmek
|
|
|
die
Ausschlagung
{sub}
{f}
|
itiraz
|
|
|
der
Aussteiger
{sub}
{m}
[aus Terrorgruppe]
|
itirafçı
|
|
|
die
Aussteigerin
{sub}
{f}
[aus Terrorgruppe]
|
itirafçı
|
|
|
die
Ausstellung
{sub}
{f}
|
itiraz
|
|
|
das
Beanstanden
{sub}
{n}
|
itiraz
|
|
|
beanstanden
{v}
|
itiraz etmek
|
|
|
beanstandend
{adj}
|
itiraz eden
|
|
|
der
Behelf
{sub}
{m}
[Recht]
|
itiraz
|
|
|
Beicht-
|
itiraf-
|
|
|
die
Beichte
{sub}
{f}
[figürlich: Geständnis]
|
itiraf
|
|
|
die
Beichte
{sub}
{f}
|
itiraf etme
|
|
|
das
Beichten
{sub}
{n}
|
itiraf
|
|
|
Arzt hört das
{sub}
{m}
[der~]
|
hekim bunu işitir
|
|
|
Da handelt man sich nur Ärger ein
|
bu iş insanın başını ağrıtır
|
|
|
dürr
{adj}
|
kıtır
|
|
|
er ist ein bisschen schwerhörig
|
biraz ağır işitir
|
|
|
karg
{adj}
|
kıtır
|
|
|
kleiner Trumpf
{sub}
{m}
|
çıtır
|
|
|
knackig
{adj}
|
çıtır çıtır
|
|
|
knusperig
{adj}
|
kıtır kıtır
|
|
|
knusperig
{adj}
|
çıtır
|
|
|
knusperig
{adj}
|
çıtır çıtır
|
|
|
knusprig
[ugs.: Mädchen]
|
çıtır çıtır
|
|
|
knusprig
{ugs.}
|
kıtır kıtır
|
|
|
kärglich
{adj}
|
kıtır
|
|
|
nett
{adj}
|
çıtır pıtır
|
|
|
der
Rupprechts-Storchschnabel
{sub}
{m}
|
kırmızı ıtır
|
|
|
der
Spargel
{sub}
{m}
|
çıtır
|
|
|
der
Storchschnabel
{sub}
{m}
|
kırmızı ıtır
|
|
|
säuert
[es~]
|
ekşitir
|
|
|
unfruchtbar
{adj}
|
kıtır
|
|
|
unproduktiv
{adj}
|
kıtır
|
|
Türkisch