Keine direkten Treffer gefunden für: vurarak
 Deutsch
|
 Türkisch
|
|
45
indirekte Treffer gefunden für: vurarak
| Deutsch
|
Türkisch
|
|
|
abgeklopft
|
vurarak tozu alınmış
|
|
|
abklopfen
{v}
[klopfte ab, hat abgeklopft]
|
vurarak düşürmek
|
|
|
abklopfen
{v}
[Staub]
|
vurarak tozunu çıkarmak
|
|
|
abschlagen
{v}
[Baum: schlug ab, hat abgeschlagen]
|
vurarak kesmek
|
|
|
abschlagend
{adj}
|
vurarak kesen
|
|
|
die
Abstellschlag
{sub}
{f}
|
vurarak kapatma
|
|
|
anschlagen
{v}
|
vurarak çakmak
|
|
|
das
Aufklopfen
{sub}
{n}
|
vurarak açma
|
|
|
aufklopfen
{v}
|
vurarak açmak
|
|
|
das
Auseinanderschlagen
{sub}
{n}
|
vurarak ayırma
|
|
|
ausschlagen
{v}
[schlug aus, hat ausgeschlagen]
|
vurarak sürmek
|
|
|
bewusstlos schlagen
{v}
|
vurarak bayıltmak
|
|
|
einhauen
{v}
|
vurarak delik açmak
|
|
|
erschlagen
{v}
|
vurarak öldürmek
|
|
|
erschlagend
{adj}
|
vurarak öldüren
|
|
|
erschlug
[er, sie, es~]
|
vurarak öldürmüştü
|
|
|
erschlägt
[er, sie, es~]
|
vurarak öldürüyor
|
|
|
festschlagen
{v}
|
vurarak sabitleştirmek
|
|
|
das
Festschlagen
{sub}
{n}
|
vurarak sabitleştirme
|
|
|
glatt schlagen
{v}
|
vurarak düzlemek
|
|
|
verabschlagen
{v}
|
vurarak aşağı düşürmek
|
|
|
herausklopfen
{v}
|
vurarak dışarı çıkarmak
|
|
|
das
Herausschlagen
{sub}
{n}
|
vurarak çıkarma
|
|
|
herausschlagen
{v}
|
vurarak çıkarmak
|
|
|
jemand bewusstlos schlagen
{v}
|
vurarak birini bayıltmak
|
|
|
klein schlagen
{v}
|
vurarak parçalamak
|
|
|
losschlagen
{v}
|
vurarak koparmak
|
|
|
platt schlagen
{v}
|
vurarak yassıtmak
|
|
|
raushauen
{v}
|
vurarak dışarı çıkarmak
|
|
|
schlagen
{v}
[schlug, hat geschlagen]
|
vurarak çalmak
|
|
|
schlug kaputt
[er, sie, es~]
|
vurarak kırmıştı
|
|
|
stauchen
{v}
[gegen etwas stoßen und dadurch zusammendrücken, verbiegen (kürzer und dicker machen)]
|
vurarak boyunu kısaltıp enini artırmak
|
|
|
der
Stoßbohrer
{sub}
{m}
|
vurarak delici
|
|
|
die
Stoßbohrmaschine
{sub}
{f}
|
vurarak delme makinesi
|
|
|
die
totschlagen
{sub}
{f}
|
vurarak döverek öldürmek
|
|
|
totschlagen
{v}
|
vurarak öldürmek
|
|
|
umhauen
{v}
[haute um, hat umgehauen]
|
vurarak devirmek
|
|
|
zerhauen
{v}
[zerhaute, hat zerhauen]
|
vurarak ikiye bölmek
|
|
|
zerhauen
{v}
[zerhaute, hat zerhauen]
|
vurarak parçalamak
|
|
|
zerklopfen
{v}
|
vurarak kırmak
|
|
|
zusammenschießen
{v}
|
vurarak öldürmek
|
|
|
anklopfend
{adj}
|
kapıyı vurarak
|
|
|
auf dem Klageweg
|
yasa yoluna başvurarak
|
|
|
durch rechtliche Mittel
|
kanuni yollara başvurarak
|
|
|
gewalttätig
{adj}
|
şiddete başvurarak
|
|
0.002s
