8 direkte Treffer gefunden für: Reden


37 indirekte Treffer gefunden für: Reden

Deutsch Türkisch
reden halten {v} konuşma yapmak
Reden ist Silber, Schweigen ist Gold söz gümüşse, sükut altındır
Reden Sie! konuşun!
reden und reden {v} durmaz dinlenmez konuşmak
reden wie ein Buch {v} kitap gibi konuşmak
reden wie einem der Schnabel gewachsen ist hiç çekinmeden konuşmak
redend {adj} konuşan
die Redensart {sub} {f} deyim
die Redensart {sub} {f} tabir
die Redensarten {sub} {pl} deyimler
die Redensarten {sub} {pl} tabirler
abgemessen reden {v} ölçülü konuşmak
abreden {v} [redete ab, hat abgeredet] anlaşmak
abreden {v} [redete ab, hat abgeredet] anlaşmaya varmak
abreden {v} [redete ab, hat abgeredet] inkâr etmek
abreden {v} [redete ab, hat abgeredet] uzlaşmak
abreden {v} [redete ab, hat abgeredet] yadsımak
die Abschiedsreden {sub} {pl} veda konuşmaları
der Abtretender {sub} {m} hakkını çüncü şahsa devereden
afterreden {v} iftira etmek
aneinander vorbei reden {v} ayrı şeylerden konuşmak
aneinander vorbeireden {v} ayrı şeylerden konuşmak
anreden {v} [redete an, hat angeredet] birine hitap etmek
anreden {v} [redete an, hat angeredet] hitap etmek
die Anrufweiterschaltung {sub} {f} telefonu başka bağlantıya devreden
die Antrittsreden {sub} {pl} açılış konuşmaları
Art zu reden {sub} {f} konuşma tarzı
auf jemanden einreden {v} birini ikna etmek
aufreden {v} birini kandırmak
aufreden {v} ikna etmek
aufreden {v} yutturmak
aus dem Fenster pencereden
ausreden {v} caydırmak
ausreden {v} sözünü bitirmek
ausreden {v} vazgeçirmek
der Ausschreibender {sub} {m} neşreden
das Bauchreden {sub} {n} karından konuşma
0.004s