|
anflicken
{v}
[Umhgangssprachlich]
|
suçunu başkasına atmak
|
|
|
aus einer Schuld entlassen
{v}
|
suçunu affetmek
|
|
|
begnadigen
{v}
[begnadigte, hat begnadigt]
|
suçunu bağışlamak
|
|
|
begnadigend
{adj}
|
suçunu bağışlayan
|
|
|
begnadigt
[er, sie, es~]
|
suçunu bağışlıyor
|
|
|
begnadigte
[er, sie, es~]
|
suçunu bağışlamıştı
|
|
|
die
Begnadigung
{sub}
{f}
|
suçunu bağışlama
|
|
|
Bestreiten der Schuld
{sub}
{f}
|
suçunu kabul etmeme
|
|
|
bezahlen
{v}
[bezahlte, hat bezahlt]
|
suçun bedelini ödemek
|
|
|
der
Delinquent
{sub}
{m}
[jmd., der eine Straftat begangen hat]
|
suçun faili
|
|
|
deskriptives Tatbestandsmerkmal
{sub}
{n}
|
suçun fiili unsuru
|
|
|
Deskriptives Tatbestandsmerkmal
{sub}
{n}
|
suçun fiili unsuru
|
|
|
Eingeständnis der Schuld
{sub}
{n}
|
suçun itirafı
|
|
|
freisprechen
{v}
|
suçunu bağışlamak
|
|
|
geständig
{adj}
[~ sein]
|
suçunu itiraf etmek
|
|
|
geständig sein
{v}
|
suçunu itiraf etmiş olmak
|
|
|
geständiger Dieb
{sub}
{m}
|
suçunu itiraf eden hırsız
|
|
|
geständiger Täter
{sub}
{m}
|
suçunu itiraf eden fail
|
|
|
die
Geständigkeit
{sub}
{f}
|
suçunu itiraf etme
|
|
|
lossprechen
{v}
|
suçunu bağışlamak
|
|
|
lossprechen
{v}
|
suçunu bağışlanıak
|
|
|
Nachweis der Schuld
{sub}
{m}
|
suçun ispatı
|
|
|
Normatives Tatbestandsmerkmal
{sub}
{n}
|
suçun kanuni unsuru
|
|
|
Objektives Tatbestandsmerkmal
{sub}
{n}
|
suçun maddi unsuru
|
|
|
der
Rückfall
{sub}
{m}
[bei Verbrechern]
|
suçun tekrarlanması
|
|
|
Schuld eingestehen
{v}
|
suçunu itiraf etmek
|
|
|
die
Schuldanerkenntnis
{sub}
{f}
|
suçunu kabul etme
|
|
|
die
Schuldanerkennung
{sub}
{f}
|
suçunu tanıma
|
|
|
die
Schuldanerkennungserklärung
{sub}
{f}
|
suçunu tanıma açıklaması
|
|
|
das
Schuldbekenntnis
{sub}
{n}
|
suçun tanınması
|
|
|
sein Alibi nachweisen
[Rechtswissenschaft]
|
suçun işlendiği anda suç yerinde olmadığını ispat etmek
|
|
|
seine Schuld bekennen
{v}
|
suçunu kabul etmek
|
|
|
seine Schuld zugeben
{v}
|
suçunu itiraf etmek
|
|
|
sich schuldig bekennen
{v}
|
suçunu kabul etmek
|
|
|
der
Straftatbestand
{sub}
{m}
|
suçun unsurları
|
|
|
die
Sühne
{sub}
{f}
|
suçun karşılığı
|
|
|
der
Tatbestand
{sub}
{m}
|
suçun tipi
|
|
|
die
Tatbestandsaufnahme
{sub}
{f}
|
suçun detaylarını kaydetme
|
|
|
der
Tatbestandsirrtum
{sub}
{m}
|
suçun şartlarında yanılma
|
|
|
die
Tatbestandsmerkmale
{sub}
{pl}
|
suçun kanuni unsurları
|
|
|
die
Tatherrschaft
{sub}
{f}
|
suçun egemenliği
|
|
|
der
Tatort
{sub}
{m}
|
suçun işlendiği yer
|
|
|
die
Tatortnähe
{sub}
{f}
|
suçun işlendiği yer yakınında
|
|
|
der
Tatumstand
{sub}
{m}
|
suçun şartı
|
|
|
die
Tatzeit
{sub}
{f}
|
suçun işlendiği an,zaman
|
|
|
überführen
{v}
[Täter: überfuhr, hat überführt]
|
suçunu kanıtlamak
|
|
|
die
Überführung
{sub}
{f}
[eines Angeklagten]
|
suçunun kanitlanması
|
|
|
die
Überführung
{sub}
{f}
|
suçunun kanıtlanması
|
|
|
vergeben
{v}
[vergab, hat vergeben]
|
suçunu bağışlamak
|
|
Türkisch