kratzen an
{v}
|
tırmalamak
|
|
kratzen und beißen
{v}
|
tırmalamak ve ısırmak
|
|
der
Kratzenbeschlag
{sub}
{m}
|
tarak garnitürü
|
|
der
Kratzenbeschlag
{sub}
{m}
|
tarak teli örgüsü
|
|
das
Kratzenblatt
{sub}
{n}
|
tarak teli yaprağı
|
|
die
Kratzenblattbefestigung
{sub}
{f}
|
tarak teli yaprağının yerine tespiti
|
|
kratzend
{adj}
|
tırmalayan
|
|
kratzend
{adj}
|
kaşıyan
|
|
kratzende-
|
kaşıyan
|
|
der
Kratzendraht
{sub}
{m}
|
tarak için tel
|
|
die
Kratzendrahtgarnitur
{sub}
{f}
|
tarak teli örtüsü
|
|
der
Kratzendrahtstoff
{sub}
{m}
|
garnütürün taban malzemesi
|
|
der
Kratzendrahtzahn
{sub}
{m}
|
tarak teli
|
|
abkratzen
[derb.: sterben]
|
ölmek
|
|
abkratzen
{v}
[kratze ab, hat abgekratzt]
|
kazımak
|
|
abkratzen
{v}
[kratze ab, hat abgekratzt]
|
kazıyarak çıkarmak
|
|
abkratzen
{v}
[kratze ab, hat abgekratzt]
|
kazıyıp çıkarmak
|
|
abkratzen
{v}
[kratze ab, hat abgekratzt]
|
sıyırıp çıkarmak
|
|
abkratzen
{v}
[vulgär: sterben]
|
nalları dikmek
|
|
an der Türe kratzen
|
kapıyı tırmalamak
|
|
ankratzen
{v}
[kratzte an, hat angekratzt]
|
tırmalamak
|
|
auf der Geige kratzen
{v}
|
kemanda sürtelemek
|
|
auf einer Geige kratzen
|
kemanın üzerinde sürtelemek
|
|
aufkratzen
{v}
[Haut]
|
kaşımak
|
|
aufkratzen
{v}
[kratzte auf, hat aufgekratzt]
|
eşelemek
|
|
aufkratzen
{v}
[kratzte auf, hat aufgekratzt]
|
havalandırmak
|
|
aufkratzen
{v}
[kratzte auf, hat aufgekratzt]
|
havlandırmak
|
|
aufkratzen
{v}
[kratzte auf, hat aufgekratzt]
|
hâketmek
|
|
aufkratzen
{v}
[zerkratzen]
|
kazımak
|
|
aufkratzen
{v}
[öffnen, Wunde]
|
kaşıyarak yara tahriş etmek
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
içini kazımak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
kazıyarak çıkarmak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
kazıyıp çıkarmak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
kaçmak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
kürtaj yapmak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
sürtmek
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
sıvışmak
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
temizlemek
|
|
auskratzen
{v}
[kratzte aus, hat ausgekratzt]
|
tüymek
|
|