Keine direkten Treffer gefunden für: görgüsü

Deutsch Türkisch

51 indirekte Treffer gefunden für: görgüsü

Deutsch Türkisch
Anstand verletzen görgüsüzlük etmek
Benehmen wie ein Bauer {sub} {n} görgüsüzce davranma
der Botokude {sub} {m} görgüsüz adam
botokudisch {adj} görgüsüzce
flegelhaft {adj} görgüsüz
flegelhaftes Benehmen {sub} {n} görgüsüz davranış
keine Manieren haben {v} görgüsüz olmak
knüttelig {adj} görgüsüz
die Plumpheit {sub} {f} görgüsüzlük
der Prolet {sub} {m} görgüsüz adam
der Runks {sub} {m} görgüsüz adam
runksen {v} görgüsüzlük etmek
ruppig {adj} görgüsüz
die Ruppigkeit {sub} {f} görgüsüzlük
der Ruppsack {sub} {m} [figürlich] görgüsüz adam
der Rüpel {sub} {m} görgüsüz adam
die Rüpelei {sub} {f} görgüsüzlük
rüpelhaft {adj} görgüsüz
rüpelhaftes Handeln {sub} {n} görgüsüz hareket etmek
die Rüpelhaftigkeit {sub} {f} görgüsüzlük
schroff {adj} görgüsüzce
die Schroffheiten {sub} {pl} görgüsüzlükler
sich rüpelhaft benehmen {v} görgüsüz davranmak
sittenlos {adj} görgüsüz
die Sittenlosigkeit {sub} {f} görgüsüzlük
tollpatschig {adj} {ugs.} görgüsüz
tolpatschig {adj} [alte Schreibung] görgüsüz
Tolpatschigkeit {adj} [alte Schreibung] görgüsüzlük
tölpelhaft {adj} görgüsüz
tölpisches Benehmen {sub} {n} görgüsüz davranış
unartig {adj} görgüsüz
die Unartigkeit {sub} {f} görgüsüzlük
unbedarft {adj} görgüsüz
unerzogen {adj} görgüsüz
unfreundlich {adj} görgüsüz
die Unfreundlichkeit {sub} {f} görgüsüzlük
ungebildet {adj} görgüsüz
ungehobelt {adj} [Person] görgüsüz
unhöflich {adj} görgüsüz
die Unhöflichkeit {sub} {f} görgüsüzlük
unkultiviert {adj} görgüsüz
unkultivierter Mensch {sub} {m} görgüsüz insan
die Unkultur {sub} {f} görgüsüzlük
unmanierlich {adj} görgüsüz
der Unmensch {sub} {m} görgüsüz kişi
unschicklich {adj} görgüsüz
die Unschicklichkeit {sub} {f} görgüsüzlük
verbauern {v} [verbauerte, hat verbauert] görgüsüzleşmek
die Verbauerung {sub} {f} görgüsüzlük
wüst {adj} görgüsüz
Gewandtheit im Umgang tavır görgüsü
0.003s