8 direkte Treffer gefunden für: münasebetsiz


31 indirekte Treffer gefunden für: münasebetsiz

Deutsch Türkisch
die Absurdität {sub} {f} münasebetsizlik
die Absurditäten {sub} {pl} münasebetsizlik
Absurditäts münasebetsizlik
die Alberei {sub} {f} münasebetsizlik
albern sein {v} münasebetsiz olmak
die Albernheit {sub} {f} münasebetsizlik
die Blödheit {sub} {f} münasebetsizlik
dalbern {v} [herumalbern] münasebetsizlik yapmak
das Entgleisen {sub} {n} [auch figürlich] münasebetsizlik etme
entgleisen {v} münasebetsizlik etmek
die Entgleisung {sub} {f} münasebetsizlik
kalbere [ich~] münasebetsiz davranıyorum
die Kalberei {sub} {f} münasebetsiz davranma
kalbernd {adj} münasebetsiz davranan
kalbert [er, sie, es~] münasebetsiz davranıyor
keine Grenzen kennen {v} münasebetsizlik etmek
der Kindskopf {sub} {m} [erwachsene Person, die zu Albernheiten, Kindereien neigt, aufgelegt ist] münasebetsizce, çocuksu davranan yetişkin kişi
ruppiges Benehmen {sub} {n} münasebetsiz davranış
die Schwafelei {sub} {f} münasebetsizlik
die Taktlosigkeit {sub} {f} münasebetsizlik
das Unding {sub} {n} münasebetsizlik
die Ungebühr {sub} {f} münasebetsizlik
ungebührliches Benehmen {sub} {n} münasebetsiz davranış
ungebührliches Verhalten {sub} {n} münasebetsiz davranış
die Ungebührlichkeit {sub} {f} münasebetsizlik
ungehöriges Verhalten {sub} {n} münasebetsiz davranış
die Ungehörigkeit {sub} {f} münasebetsizlik
die Ungehörigkeiten {sub} {pl} münasebetsizlikler
das Unmaß {sub} {n} münasebetsizlik
ungebührlicher {adj} daha münasebetsiz
ungebührlichste {adj} en münasebetsiz
0.002s